Η επιβεβλημένη κανονικότητα

Μιά βόλτα σήμερα παραμονή Χριστουγέννων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ήταν αρκετή για να με κάνει να μισήσω ακόμα περισσότερο αυτό το φτιασίδωμα της επιβεβλημένης κανονικότητας. Όλοι, μα όλοι οι κάτοικοι αυτής της "ερωτικής" πόλης και σίγουρα όχι μόνο αυτής, περιφέρονταν στο εμπορικό κέντρο, πολλοί δε εξ αυτών απλά και μόνο για τη βόλτα, αλλοι για να συνεισφέρουν στην ανάκαμψη της αγοράς μετά τα τελευταία γεγονότα, τα οποία βέβαια ελάχιστοι πλέον θυμούνται... Οι μηχανισμοί παραπληροφόρησης και καθοδήγησης έκαναν για μία ακόμα φορά καλά τη δουλειά τους και ανέστρεψαν το αρνητικό κλίμα. Κλίμα που είχε πάρει τη φθίνουσα οδό για τον αδυσώπητο κύκλο της κατανάλωσης.

Φέτος δεν μπορούσα με τίποτα να συμμετάσχω στην "καθιερωμένη" Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Δεν υπήρξε στιγμή που να μπόρεσα να ξεχάσω αυτό που γίνεται και με αφορμή τα τελευταία γεγονότα έχει βγεί από την ομίχλη της καθημερινής μας ζωής. Λίγο η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη, λίγο τα συσσωρευμένα προβλήματα που έχουν γιγαντωθεί και πλακώνουν κάθε μας όνειρο. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την πιο κακόγουστη Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που επιβλήθηκε προκάλεσαν μέσα μου την αηδία. Όλες αυτές οι μικρομεγάλες ορχήστρες που εκτελούσαν κανονικότατα τα κάλαντα κάθε 50 μέτρα σε ολόκληρο το κέντρο της Θεσσαλονίκης, σου θύμιζαν ότι υπάρχει ακόμα πιο παρακάτω από εκεί που νόμιζες ότι είχε φτάσει η κοινωνία μας. Ύστερα μας φταίει η Έφη Θώδη...
Η εμπορευματοποίηση ακόμα και του φαινομενικά αθώου εθίμου των καλάντων (!) από τα παιδιά έκανε φέτος την εμφάνισή της πιο έντονα. Χθες 23/12 είδα στο δρομο 2 δυάδες πιτσιρίκια να λένε τα κάλαντα μια μέρα νωρίτερα λόγο ανταγωνισμού!!!

Απο την άλλη η στημένη επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ με καλάσνικοφ ενδυναμώνει τις φωνές των νοικοκυραίων για την άρση του ασύλου.Ένα άσυλο που έχει ξεφτιλιστεί από την ίδια τη φοιτητική κοινότητα και που πλέον το έχει αφήσει έρμαιο σε κάθε λογής πνευματικά ανώμαλους, μπαχαλάκηδες, εγκληματίες, ασφαλίτες, εμπόρους ναρκωτικών και ότι άλλο... Ανίκανοι πλέον να αντιδράσουν για να το προφυλάξουν.

Η αυτοοργάνωση των τοπικών κοινωνιών που γεννήθηκε αυτές τις μέρες αποτελεί ένα σπουδαίο βήμα προς μια υγειή κατεύθυνση που πρέπει να υποστηρίξουμε. Κανένας δε θα μας πάρει από το χέρι για να μας δείξει όσα πρέπει και οφείλουμε να βλέπουμε μόνοι μας...

Δε θα αφεθώ πια...
συνεχίζω

Point of no return

Μέσα από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, τα οποία δεν ξέρω αν μπορώ να τα χαρακτηρίσω θλιβερά ή ευχάριστα, προκύπτουν πολλά θετικά πράγματα. Σίγουρα είναι πολύ δυσάρεστο όταν χάνεται μια νέα ζωή και όσοι δεν το έχουμε ζήσει πιθανόν να μην αντιλαμβανόμαστε τον πόνο.
Από την άλλη η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη έδωσε όραμα σε όλους εμάς να βγούμε και να διεκδικήσουμε όσα επιτάσσει η αξιοπρέπεια μας. Αποχαυνωμένοι σ'ένα καθημερινό πέλαγος παραπληροφόρησης και δραματοποίησης χάριν τηλεθέασης, καταντήσαμε δουλικοί των τηλεαστέρων. Νιώθαμε στέρηση όταν άδειαζαν οι μπαταρίες των τηλεκοντρολ.

Μέσα από τα γεγονότα των ημερών τα οποία ζω καθημερινά σχεδόν από κοντά μέσα από διαδηλώσεις, λαϊκές γενικές συνελεύσεις σε γειτονιές και εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, κατάλαβα ότι η πραγματικότητα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που σερβίρεται στη μάζα ως "ενημέρωση". Μεθοδευμένη διαστρέβλωση της αλήθειας που εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι εξυπηρετεί θολούς σκοπούς. Έτυχε να είμαι παρών σε σημαντικές καταστάσεις που αλλιώς παρουσιάστηκαν και αλλιώς συνέβησαν.

Οι ενεργή συμμετοχή μεγάλης μερίδας πολιτών και ειδικότερα νέων σε ότι γίνεται τις τελευταίες μέρες οδήγησε σε μια απίστευτης ποιότητας δημιουργική σκέψη αντίδρασης. Παράχθηκαν ιδέες και ακούστηκαν θέσεις και προτάσεις σε συγκεντρώσεις, συνελεύσεις, blog, φόρουμ, έντυπα, προκυρήξεις και άλλα μέσα που περιέχουν ουσιαστικές προτάσεις και σκέψεις για το παρών και το μέλλον. Για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και τα παραπολιτικά δρώμενα που συντηρούν τη φθίνουσα πορεία της κοινωνίας μας.

Από τις 6 του Δκέμβρη και μετά πιστεύω ότι περάσαμε αυτό που διεθνώς ονομάζεται point of no return. Πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω και είμαστε χρεωμένοι με το μέλλον των παιδιών μας.
Δε μας πρέπουν καλλικάντζαροι με στολές, γκλοπ και ασπίδες που φυλάνε χριστουγεννιάτικα δέντρα για να μην καούν. Δεν μας πρέπουν ληγμένα χημικά και δακρυγόνα.
Μας αξίζει να ζούμε σαν άνθρωποι

Thomas S. Eliot

Ποίηση T.S. Eliot,1925(The Hallowed Men)

ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι

σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση

αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους

μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι

ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά

όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο

αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου

αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες

αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων

μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά

μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά

η ζωή είναι πολύ μακριά

μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο

γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου

αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό

Η ανακοίνωση της ομάδας που κατέλαβε τη ΝΕΤ

Ότι πιο υγιές και δημοκρατικό έχει ακουστεί τις τελευταίες μέρες προέρχεται από την ομάδα των μαθητών που κατέλαβαν το στούντιο της ΝΕΤ σήμερα.
Παραθέτω την ανακοίνωση που βρήκα στο tvxs.gr

«Η δράση μας είναι αποτέλεσμα μίας συσσωρευμένης πίεσης που λεηλατεί τις ζωές μας και όχι μόνο μία συγκινησιακή έκρηξη με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από την
αστυνομία. Είμαστε μία ακόμη συλλογικότητα, κομμάτι της εξέγερσης που συμβαίνει.

» Ενάντια στην εξημέρωση από τα ΜΜΕ, προβαίνουμε σε παρέμβαση-παρεμβολή στη ροή του προγράμματος της ΕΡΤ. Θεωρούμε ότι τα ΜΜΕ συστηματικά καλλιεργούν το φόβο. Αντί να
ενημερώνουν παραπληροφορούν. Παρουσιάζουν μια πολύμορφη εξέγερση σαν τυφλή εκτόνωση.

» Εξηγούν την κοινωνική έκρηξη με όρους ποινικούς και όχι πολιτικούς. Αποκρύπτουν επιλεκτικά τα πραγματικά γεγονότα. Προβάλλουν μία εξέγερση σαν ένα ακόμη θέαμα που
πρέπει απλά να παρακολουθούμε μέχρι να αρχίσει το επόμενο σήριαλ. Τα ΜΜΕ μετατρέπονται καθημερινά σε μέσα καταστολής της ελεύθερης και δημιουργικής σκέψης.

» Να αυτοοργανωθούμε. Καμία αυθεντία δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις στα προβλήματά μας. Χρειάζεται να συναντηθούμε με άλλους ανθρώπους. Να μετατρέψουμε τους δημόσιους χώρους –
τους δρόμους, τις πλατείες, τα πάρκα, τις σχολές -σε χώρους αδιαμεσολάβητης έκφρασης. Να βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο για να συνδιαμορφώσουμε τον λόγο και τις δράσεις μας.

» Να μην φοβηθούμε, να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να βγούμε από τα σπίτια μας, να συνεχίσουμε να διεκδικούμε, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Καταγγέλλουμε την αστυνομική βία – Αμεση αποφυλάκιση των συλληφθέντων διαδηλωτών. Για την ανθρώπινη
χειραφέτηση και την ελευθερία».

Οι ευτυχείς βολεμένοι

Το σύστημα και οι υπηρετούντες του μπορούν να εφησυχάσουν και να αναπαυτούν ήρεμοι και γαλήνιοι. Τίποτα δεν απειλεί το βασίλειο τους και ότι έχουν δημιουργήσει για να ελέγχουν, να εισπράττουν, να απειλούν και να εφαρμόζουν. Τίποτα δεν πρόκειται να εμβολίσει τις πύλες του κάστρου τους, αφού υπάρχουν ακόμα άνθρωποι σε αυτή τη χώρα που αναρωτιούνται "γιατί δεν επεμβαίνει η αστυνομία".
Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν σε Καραμανλήδες και Παπανδρέους. Πετυχημένοι νοικοκυραίο της δεκαετίας του 80 που ακόμα με εκείνα τα μυαλά πορεύεστε, "πετυχημένα" στελέχη των 700€ (συν bonus για τις καλές σας υπηρεσίες!), δε χρειάζεται να βγείτε στους δρόμους. Βγήκαν τα μαθητούδια για όσα εσείς και εμείς κάναμε σκατά με την απραξία μας. Δε χρειάζεται να κάνετε τίποτα απολύτως!!

Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ανάγκη για έκφραση και διαμαρτυρία και ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τόσοι ευτυχείς βολεμένοι που φοβούνται να βγουν στο δρόμο.

Το μαγικό κουμπί

Σήμερα είναι μία από εκείνες τις μέρες που δε θέλω να μην έχω κακή διάθεση.Δε θέλω να είμαι καλά, γιατί απλά σήμερα είναι μια Κυριακή που τα σύννεφα που έχουν καλύψει τον ουρανό τις τελευταίες μέρες έχουν κρύψει κάθε αχτίδα ελπίδας. Λίγο (έως πολύ!) τα γεγονότα των ημερών, λίγα τα τελείως δικά μας - προσωπικά του καθενός συνθλίβουν τις αντιστάσεις μας σε κάθε δύναμη αισιοδοξίας... Θα ήθελα πραγματικά να υπήρχε ένα κουμπί μαγικό, που αν το πατούσα θα γύριζα το χρόνο πίσω κάποιους μήνες και να άλλαζα ορισμένα πράγματα στη ζωή μου... Αλήθεια φαντάζεστε να υπήρχε αυτό το μαγικό κουμπί??

Σίγουρα αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα και το ξέρω ότι ο ήλιος θα λάμψει ψηλά. Εξάλλου δεν έχουμε περιθώρια εφησυχασμού σε τίποτα. Σε ότι αφορά τα γεγονότα των ημερών, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τ'αφήσουμε να ξεθωριάσουν. Κάτι γίνεται και πρέπει να το στηρίξουμε όλοι. Το βλέπεις στα μάτια του κόσμου που στέκεται και σε κοιτάει όταν περνάς με την πορεία μπροστά απ'το σπίτι ή το μαγαζί του και σε χειροκροτεί και σου φωνάζει μπράβο. Αυτό είναι ίσως η μεγαλύτερη ελπίδα και το πιο ουσιαστικό πράγμα που έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια και είναι ακόμα πιο σημαντικό που το έχουμε επιφορτιστεί εμείς. Κάτι πρέπει να αλλάξει, έτσι ώστε να ζήσουμε χωρίς να είμαστε ζητιάνοι στα 30 και στα 35 μας, να μην είμαστε άνεργοι με πτυχία, να έχουν οι μανάδες και οι πατεράδες μας τα χρήματα να μην κρυώνουν όταν χαλάει ο καιρός, να μην δουλεύουμε για 700 γαμημένα ευρώ με την απειλή του κάθε αχρείου που θέλει να μας στίψει, να μην, να μην,...να μην...!!! Να έχουμε λύσεις ως κοινωνία όταν αυτοί που κυβερνούν μας εξαπατούν και να μην είμαστε αναγκασμένοι να υποστούμε ξανά αυτούς που κυβερνούσαν πριν από τους τελευταίους!

Ας μην το αφήσουμε να σβήσει

Οι παρακάτω δυο στροφές για όλους τους "Κυρ Παντελήδες" που κάνουν την επανάστασή τους καθημερινά στο facebook:

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ' όνειρο φέτα ψωμί
να φας και ' συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;
πες μας τι έκανες σ' αυτή τη γη;
πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά

Η δήλωση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου

Μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου,
(http://www.skai.gr/master_story.php?id=103897 ) ο οποίος αναφέρει ότι οι μαθητές που βγήκαν στους δρόμους θέλησαν να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο ξεπούλημα των αρχών και των ιδεών από τις μεγαλύτερες γενιές. Η δήλωσή του με βρίσκει σύμφωνο σε μεγάλο ποσοστό απ'οσο την έχω διαβάσει και έχει ξεχωριστή βαρύτητα γιατί προέρχεται από τον ανώτατο εκπρόσωπο της Ελλαδικής εκκλησίας. Διαβάζοντας τις δηλώσεις του, άθελά μου φαντάστηκα τι είδους δηλώσεις θα έκανε ο προκάτοχός του βάση της πολιτικής που ακολουθούσε. Δε θα ήθελα να επεκταθώ λόγο του ότι δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας, αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα εξέφραζε τελείως διαφορετικά πράγματα...

Σε άλλο απόσπασμα της δήλωσής του αναφέρει(πηγή: in.gr):

Η κρισιμότητα των καιρών επιτάσσει να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας -με τρόπο ορατό και έμπρακτο- απέναντι στο λαό του Θεού και να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους, ώστε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε κοινό αγώνα για την ειρηνική ανατροπή της καθοδικής πορείας που απειλεί τη χώρα μας.

κρατώ το παρακάτω:

να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε κοινό αγώνα για την ειρηνική ανατροπή της καθοδικής πορείας που απειλεί τη χώρα μας

που το πάει..?

Η εικόνα της αστυνομίας στα μάτια της νέας γενιάς

Έχω την αίσθηση ότι με όλα αυτά που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες μέρες γαλουχείται μια γενιά η οποία θα έχει σχηματίσει μια αρνητικότατη εικόνα για την αστυνομία. Ο ρόλος της αστυνομίας είναι η προστασία του πολίτη και της περιουσίας του και αυτής του δημοσίου πάντα με υγιεί και διαφανή τρόπο και μεθόδους. Δεν είμαι αντίθετος στο θεσμό της αστυνομίας, αλλά πάντα με σεβασμό στις ελευθερίες του πολίτη. Ίσως ακούγεται ουτοπικό, αλλά ουδέποτε δεν συνέβει αυτό. Πάντα στην ιστορία της ανθρωπότητας η αστυνομία αποτέλεσε τον κατασταλτικό μηχανισμό όσων επιβουλεύονταν την εξουσία. Σίγουρα πολλοί αστυνομικοί δίνουν καθημερινά μάχη για να καταπολεμήσουν πολλά από αυτά που μας θέτουν σε κίνδυνο και εμείς δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε, αλλά ο ίδιος αυτός μηχανισμός τίθεται σε λειτουργία πολλές φορές για σκοτεινούς σκοπούς
Η σημερινή γενιά των μαθητών μέσα από αυτά που βιώνει νιώθει ότι όχι μόνο δεν έχει μέλλον η προσπάθειά της, αλλά απεναντίας δέχεται επίθεση αν εκφράσει τη δυσαρέσκειά της.
Θέλει σύνεση απ’όλες τις πλευρές και ειδικότερα από τους μεγαλύτερους να βοηθήσουν τους νεότερους σε έναν καθαρό τρόπο σκέψης και διαμαρτυρίας. Ήταν πολύ δυνατή η εικόνα του καθηγητή χθες 11/12 που μπήκε μπροστά στοθς μαθητές του όταν πετούσαν πετρες και τους φώναζε: « δεν είναι αγώνας αυτός.Σταματήστε.»

Μιά βδομάδα μετά

Έχει περάσει μία βδομάδα από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή μέσα στην οποία η Ελλάδα έχει ζήσει ασύλληπτες στιγμές αντίδρασης, βίας, πλιάτσικου, καταστολής και εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων που μας προσφέρει η Δημοκρατία. Δυστυχώς για μία ακόμα φορά βλέπουμε ότι καταβάλλεται τεράστια προσπάθεια - που σχεδόν αποδίδει - για παραπληροφόρηση και αποπροσανατολισμό. Μια προσπάθεια που γίνεται με τελικου΄ς εκτελεστές τα μεγάλα ΜΜΕ, τα οποία ΔΕΝ αναφέρονται στο σύνολο των προβλημάτων που έβγαλαν τον κόσμο στους δρόμους και ασπάζονται τις θέσεις τις κυβέρνησης ότι πρόκειται για ομάδες ταραξιών. Κάθε μέρα χιλιάδες πολίτες διαδηλώνουν με αφορμή το τραγικό συμβάν για όλα αυτά που συμβολίζει ο τραγικός χαμός του 15χρονου. Οι διαδηλώσεις που γίνονται ανά τον κόσμο αποκρύπτονται εντέχνως προκειμένου να μην ενθαρρυνθούν οι πολίτες. Αντιθέτως αρχίζουμε τώρα να παρακολουθούμε το νέο σήριαλ "Κουγια", ο οποίος τελικά τα κατάφερε. Γύρισε πάνω του όλη τα φώτα της δημοσιότητας αγνοώντας ότι ο ίδιος ποδοπατάει τη μνήμη του 15χρονου μόνο και μόνο για την προβολή του...

Σε καμία περίπτωση δε συμφωνώ με τη βία απ'όπου κι αν προέρχεται, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναμενόμενη. Είναι φυσικό επακόλουθω όταν πρόκειται για μάζες όπου καταργείται η λογική και εκεί είναι που πρέπει όλοι μας να λειτουργούμε προληπτικά και όχι κατασταλτικά.
Όπως όλα τα πράγματα, ετσι και οι μορφές διαδήλωσης και διαμαρτυρίας πρέπει εξελιχθούν και να προσαρμοστούν σε νέα πραγματικότητα για να έχουν το αποτέλεσμα που πρέπει.
Πέραν όλων αυτών, βλέπουμε ότι εδώ και μια βδομάδα δεν υπήρξε ούτε μία απόδοση ή ανάληψη ευθυνών από πλευράς κυβέρνησης ή κράτους. Δε φέρει δηλαδή κανένας από την ηγεσία της αστυνομίας την ευθύνη για τέτοιες πράξεις που ακόμα βλέπουμε να συμβαίνουν?? Αντιθέτως βλέπουμε υποκριτικές παραιτήσεις που δεν γίνονται αποδεκτές και ο χωρός καλά κρατεί.Ήμουν πάντα της άποψης ότι ο πιο καλός κριτής είναι το ίδιο το αποτέλεσμα και στην προκειμένη περίπτωση αποδεικνύονται έτσι τα συμφέροντα που κρύβονται από τη συντήρηση τέτοιων καταστάσεων.

Μια απορία...

Ανακοινώθηκε ότι η εμπορική ζημιά μόνο στην Αθήνα εξαιτίας των επεισοδίων ανέρχεται στο 1 δις ευρώ ενώ οι ζημιές σε καταστήματα και γενικότερες υποδομές του κέντρου της πρωτεύουσας αγγίζουν τα 200 εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε δηλαδή σύνολο 1,2 δις, δηλαδή περίπου το 4,2% του ποσού που η κυβέρνηση δίνει στις τράπεζες για να τις στηρίξει.

Η απορία μου είναι αν οι τράπεζες θα άντεχαν να ενισχυθούν με 4,2% λιγότερα από αυτά που τους έταξε ο Αλογοσκούφης. Αν δηλαδή το ποσό που χρειάζεται η αγορά για να ορθοποδήσει από τα επεισόδια προέκυπτε από τα ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ χρήματα που προορίζονται για τους επίσημους τοκογλύφους της Ελλάδας.

Η ζωή μας μια ζαριά

Αφιερωμένο σε όλους όσους:

- άλλα ονειρεύονταν όταν ήταν έφηβοι και άλλο είναι τώρα

- βολεύτηκαν ξεχνώντας τις ιδέες τους

- κατηγορούνε τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους και προσπαθούν να ξεπλύνουν τα σκατά που φορτώσαν στο δικό τους μέλλον

- καντάντησαν τη ζωή μας μια ζαριά

Γλένταγες στους ουρανούς με ζάρια και χαρτιά
και ξάφνου στα σκοτάδια μας γκρεμίστηκες με φόρα
τώρα κρυώνεις και πεινάς μα άστο σε μας
για σένα βράζει αυτή η άδεια κατσαρόλα.

Μη δίνεις σημασία που όλα γίναν' βιαστικά
και αν δεν πρόλαβες να πεις δυο-τρία λόγια
το 'ξερες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.

Άπλωνες στα σύννεφα την τσόχα και με μιας
έναν αιώνα κέρδιζες ποντάροντας μιαν ώρα
τώρα θυμώνεις, ξεφυσάς κι όλο ρωτάς
πού σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα.

Δεν πειράζει που δεν σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
ο χαμένος τα παίρνει όλα.

Μη γκρινιάζεις που δεν σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
ο χαμένος τα παίρνει όλα


Γ. Αγγελάκας - ο χαμένος τα παίρνει όλα

Η φιλοδοξίες του Αλ. Κούγια

Από το www.tvxs.gr:
Ο συνήγορος των δύο ειδικών φρουρών, Αλέξης Κούγιας, που κατηγορούνται για την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δήλωσε ότι «τώρα, εάν έπρεπε ή όχι να πυροβολήσει ο αστυνομικός, θα το κρίνει η Δικαιοσύνη».

Σήμερα κατά την προσαγωγή των δύο εκτελεστών στα δικαστήρια οι λίγοι δικηγόροι που βρίσκονταν τυχαία εκεί αποδοκίμασαν το συνάδελφό τους Αλ. Κούγια και τον προέτρεψαν να παραιτηθεί της υπόθεσης υπεράσπισης των δύο ειδικών φρουρών. Τους απάντησε να τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του όπως αυτός ξέρει.

Θα καταβάλλετε μεγάλη προσπάθεια να βγάλετε ψεύτες όλους αυτούς τους αυτόπτες μάρτυρες που είδαν τι συνέβει και το κατέθεσαν από την πρώτη στιγμή. Από τη στιγμή όμως που η δικαιοσύνη αμφισβητεί τις μαρτυρίες αρκετών πανεπιστημιακών καθηγητών και δικηγόρων στην υπόθεση της ζαρτινιέρας που ήταν παρόντες, έτσι και τώρα εσείς κύριε Κούγια που γνωρίζετε καλά τα μυστικά της δουλειάς σας θα πράξετε αυτό που καλά ξέρετε και θα "αποκαλύψετε στην "τυφλή" δικαιοσύνη αυτό που "πραγματικά" συνέβει!

Το κυνήγι της προβολής και της δόξας με οποιαδήποτε μορφή κύριε Κούγια δεν πρέπει να πατάει πάνω σε πτώματα δολοφονημένων εφήβων! Παραιτήσου τώρα!

Το ξεχασμένο όραμα των νέων

Ένας ανεγκέφαλος αστυνομικός έδωσε όραμα και πίστη σε μια γενιά που όλοι οι υπόλοιποι, τολμώ να πω και εγώ μαζί, αν και 36αρης, είχαμε βάλει στο φαύλο κύκλο της επιβίωσης από τόσο νωρίς. Η γενιά των σημερινών εφήβων που είναι άνεργη πριν βγει στην αγορά εργασίας και που από μια πλευρά δεν έζησε τα παιδικά της χρόνια όπως όλοι τα ζήσαμε μέχρι και τη δική μου γενιά οριακά. Μια γενιά που καταδικάστηκε σ’έναν αγώνα επαγγελματικής αποκατάστασης όπου ιδανικός στόχος μισθού θεωρούνται τα 1000€ και που μια θέση με 8μηνη σύμβαση στο δημόσιο αποτελεί «αξιοπρεπής» λύση.
Η γενιά του ιντερνετ και της εικονικής συναναστροφής βγήκε στους δρόμους τη στιγμή που δεν το περίμενε κανένας για να φωνάξει σύσσωμη με όλη της τη δύναμη για το αυτονόητο: το δίκιο και την κοινωνική αξιοπρέπεια. Παιδιά που μέχρι σήμερα ουδέποτε είχαν σκεφτεί ότι θα διαδήλωναν και θα έρχονταν αντιμέτωποι με τις πιο εξοπλισμένες κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους, αντιλήφθηκαν ότι ο δρόμος που τους έδειξε η γενιά των γονιών τους οδηγεί σε βέβαιο κοινωνικό θάνατο.
Η συσσωρευμένη κρίση που δια μέσου της καθημερινότητας έχει περάσει σε αυτήν τη γενιά, το εμφανές πλέον πρόβλημα της επιβίωσης της μέσης ελληνικής οικογένειας με ότι αυτό συνεπάγεται για τα νέα αυτά παιδιά και η αγωνία του μέλλοντός τους έχουν οδηγήσει αυτή τη νέα γενιά εδώ που σήμερα βρίσκεται. Η δολοφονική εκτέλεση του 16χρονου Αλέξη ήταν σαφώς η αφορμή και όχι η αιτία. Ούτε μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι μία η αιτία για τη μαζικότητα της αντίδρασης. Είναι πολλές και πολύπλευρες.
Ένα ανθρώπινο γνώρισμα είναι η υποτίμηση της νοημοσύνης των υπολοίπων. Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση σχεδόν όλοι μας είχαμε υποτιμήσει τη σκέψη και την αντίληψη αυτών των νέων παιδιών, τα οποία όμως κατέγραφαν – υποσυνείδητα ίσως – τα όσα διαμόρφωναν το δικό τους σκοτεινό μέλλον. Και φυσικά αντέδρασαν. Και ευτυχώς αντέδρασαν…Το δυσάρεστο? Χάθηκε η ζωή ενός παιδιού…

Επίκαιρο όσο ποτέ

.








...Αυτό που θα μείνει στο τέλος, δεν είναι οι πράξεις
των κακών ανθρώπων αλλά η αποτρόπαια σιωπή των πολλών...

Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ










.

Νέες σύγχρονες μορφές πορείας και διαμαρτυρίας

Νέες σύγχρονες μορφές πορείας και διαμαρτυρίας

Όπως όλα σε αυτόν τον κόσμο, έτσι και οι πορείες διαμαρτυρίας θα πρέπει να αναμορφωθούν και να ενσωματώσουν τις σύγχρονες τάσεις της μόδας. Έτσι τα οφέλη και τα πλεονεκτήματα που θα αποκομήσουμε ως κοινωνίας θα γίνουν ευραίως γνωστά, αποδεκτά και αναγνωρίσημα. Θα πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα προσαρμοσμένα στο σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι και να αποτινάξουμε τις παλαιομοδίτικες τακτικές.
Προτείνω λοιπόν τα παρακάτω:
• Δημιουργία facebook account για κάθε πορεία, έτσι ώστε να μπορουν όλοι να ανεβάζουν τις αγαπημένες τους φωτογραφίες που τράβηξαν μαζί με σχετικά σχόλια και να τις ανταλλάζουμε με άλλους αγωνιστές.
• Έκδοση αναμνηστικών όπως φανελάκια, κούπες και μπρελόκ για κάθε πορεία, για να έχουμε κάτι να θυμόμαστε από τους αγώνες μας.
• Οργάνωση των συμμετεχόντων κάθε πορείας σε σύλλογο, έτσι ώστε να διακδικούν μετά τα δικαιώματά τους και να απαιτούν τη μοριοδότησή τους για μια θέση στο δημόσιο
• Κάθε πορεία θα πρέπει να οριζει υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων για τις κοινωνικές επαφές με τρίτους
• Διεκδίκηση κοινοτικών κονδυλίων από τα πολλά επιχειρησιακά προγράμματα που – δε μπορεί – κάτι θα προβλέπουν και για τις πορείες, μιας και υπάρχει επιδοτούμενο πρόγραμμα για ότι φανταστείς αρκεί να έχεις το κατάλληλο μέσο...
Πρέπει κάπως να καλυφθούν τα λειτουργικά έξοδα.
• Διαδικασία διαγωνισμού για την πιο όμορφη πορεία. Αυτό θα καλλιεργήσει την ευγενή άμιλλα μεταξύ των «γνωστών – αγνώστων» για πιο δημιουργική διαμαρτυρία.
• Επάφές με μεγάλους οίκους μόδας του εξωτερικού που θα δημιουργήσουν ειδική κολλεξιόν για πορείες. Υπάρχουν κόσμος που δεν κατεβαίνει σε πορείες γιατί ...δεν έχει τι να βάλει!
• Έκκληση στα GOODY’S να φτάξουν είδικό θερμιδικά μελετημένο happy molotof meal μόνο με 1,90€ για να τρώμε υγιεινά και σωστά πριν και κατά τη διάρκεια κάθε πορείας.

Μόνο έτσι οι αγώνες θα δικαιωθούν.
Εμπρός στο έτσι που χάραξε ο τέτοιος!!!

Η δικαιοσύνη είναι τυφλή ...και κουφή!

Μέσα στο γενικότερο χαμό των τελευταίων μηνών ο πρωθυπουργός μας έκανε την εφάνταστη δήλωση "καμία επιείκια δε θα ανεχτούμε στην απόδοση ευθυνών" ( http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=966016&lngDtrID=244 ) μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ας τον πιστέψουμε για μία ακόμα φορά εξαντλώντας κάθε όριο υπομονής και προτείνοντάς του να κάνει αρχή όχι από την τρέχουσα επικαιρότητα, αλλά από τα "χρωστούμενα γραμμάτια" παλιότερων υποθέσεων κρατικής βίας και αδικίας. Μόλις χθες εκδικαζόταν στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η υπόθεση "ζαρτινιέρα" όπου ο εισαγγελέας είχε το θράσος να προτείνει την αθώωση των υπευθύνων!! Σε αυτήν τη δικαιοσύνη μόνο εμπιστοσύνη δεν μπορεί κανείς να έχει γιατί εκτός από τυφλή είναι και κουφή και ηλίθια! Έχουν το θράσος υπό τέτοιες συνθήκες να παίζουν με τη νοημοσύνη μας κάτι που το κάνουν έτσι κι αλλιώς σε μόνιμη βάση. Βέβαια, δε θα υπήρχε καλύτερη ίσως χρονική συγκυρία να περάσει η απόφαση που τους βολεύει χωρίς να πάρει διαστάσεις.
Προφανώς οι υπηρετούντες τη δικαιοσύνη σε αυτήν τη χώρα δεν έχουν επαφή με την πραγματική καθημερινότητα.

Μεθοδευμένη ενημέρωση

Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε ότι τα ΜΜΕ και ειδικότερα τα μεγάλα, όπως αυτά χαρακτηρίζονται, κινούνται βάση του δικού τους - ενιαίου - κώδικα. Υπάρχουν στιγμές που αν βάλεις στη σωστή σειρά τα κομμάτια αυτού του περίπλοκου παζλ, θα δεις ότι επιβεβαιώνεται ο κανόνας περι μεθόδευσης και συναννόησης του τρόπου που παρουσιάζονται κάποια γεγονότα. Πανηγυρικό παράδειγμα αυτής της μεθόδευσης είναι ο τρόπος με τον οποίο "σερβιρίστηκε" το ερασιτεχνικό βίντεο της στιγμής της εκτέλεσης του 15χρονου Αλέξης που τραβήχτηκε από παρακείμενη οικοδομή. Το MEGA έχει προσθέσει ήχο διαδήλωσης και επεισοδίων που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Δείτε το εδώ το κανονικό βίντεο και εδώ το παραποιημένο του MEGA channel. Κανένας από όλους τους αυτόπτες μάρτυρες δεν ανέφερε ότι έγιναν επεισόδια, ενώ αυτό μπορεί εύκολα να γίνει αντιληπτό από το επίπεδο του θορύβου των επεισοδίων που φερεται να έχει καταγραφεί και δεν δικαιολογείται από την απόσταση αυτή...
Τα συμπεράσματα δικά μας - σας...

Η ιστορία κύκλους κάνει...

Αναδημοσίευση από το www.tvxs.gr
http://www.tvxs.gr/v1115?sent

Στις 17 Νοεμβρίου 1985, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε και σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο μαθητή Μιχάλη Καλτεζά. Ο νεαρός έτρεχε με άλλους διαδηλωτές στην οδό Σολομού, μετά από ρίψη μολότωφ σε παρακείμενη κλούβα των ΜΑΤ.

Οι αρχές βιάστηκαν να δηλώσουν πως ο 15χρονος Καλτεζάς ήταν αναρχικός και ότι έριχνε μολότωφ, κάτι όμως που οι αυτόπτες μάρτυρες χαρακτήρισαν ψευδές, αντίθετα δηλώνουν ότι ο αστυνομικός σημάδεψε στο κεφάλι και δολοφόνησε τον έφηβο εν ψυχρώ. Το γεγονός ότι ο Μελίστας ήταν επίλεκτος σκοπευτής, μέλος προεθνικών ομάδων, από μόνο του απέρριπτε τις θεωρίες περί «λάθους».

Μετά το θάνατό του, οι διαδηλωτές κατέλαβαν το Πολυτεχνείο και το παλιό Χημείο στην οδό Σόλωνος. Το πρωί της επόμενης μέρας, η Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, υπό την προεδρία του πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλου, έδωσε άδεια για άρση του ασύλου, για πρώτη φορά μετά τη θέσπισή του. Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων για πρώτη φορά μετά την πτώση της χούντας, ενώ συνελήφθησαν 37 άτομα.

Τα επεισόδια συνεχίστηκαν για τις επόμενες μέρες ενώ ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μένιος Κουτσόγιωργας, παραιτήθηκε – παραίτηση όμως που ο πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, δεν έκανε δεκτή.

Στις 26 Νοεμβρίου 1985, η 17 Νοέμβρη, «ως αντίποινα για τη δολοφονία Καλτεζά» όπως ανακοίνωσε στη συνέχεια, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ, κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα το θάνατο ενός αστυνομικού και τον τραυματισμό δεκατεσσάρων.

Ο θύτης της δολοφονίας, Αθανάσιος Μελίστας, καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 2,5 χρόνια φυλάκισης με αναστολή. Στις 25 Ιανουαρίου 1990, όμως, με συνήγορο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, αθωώθηκε από το Εφετείο που του αναγνώρισε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής».

Η εκτέλεση του 16χρονου μαθητή

Είναι τουλάχιστον αηδιαστηκά τα όσα συμβαίνουν από προχθές το βράδυ μετά την εκτέλεση του 16χρονου φοιτητή. Και είναι τουλάχιστον αηδιαστηκό γιατί το γεγονός της εκτέλεσης του μαθητή δε διαφέρει σε τίποτα από τις ενέργειες των διαφόρων τρομοκρατικών οργανώσεων ανά τον κόσμο, όπου τυφλά και εν ψυχρό αφαιρούσαν ζωές ανθρώπων.
Εφόσον είναι γνωστή, όπως παραδέχθηκε και ο Παυλόπουλος, η ελλειπής εκπαίδευση των ειδικών φρουρών, γιατί αυτοί φέρουν όπλα? Ή δεν μπορείς να τους ελέγξεις, άρα είσαι ανίκανος, ή δε θέλεις να τους ελέγξεις, άρα είσαι συνένοχος. Οι παραιτήσεις του Παυλόπουλου και του Χηνοφώτη ήταν εξοργιστικά υποκριτικές. Δεν είναι δυνατόν να υποβάλλεις την παραίτησή σου γιατί αναγνωρίζεις τις ευθύνες σου για όσα έχουν γίνει και να μην επιμένεις σε αυτήν. Είναι αισχρό το γεγονός ότι ο Καραμανλής δεν τις έκανε δεκτές. Γνώριζαν όλοι το τι θα επακολουθούσε και έπρεπε κάποιοι να λογοδοτήσουν. Τώρα με τη στάση τους διαιωνίζουν και υποδαυλίζουν τα όσα επακολουθούν.

Το μαθητικό και το φοιτητικό κίνημα βρίσκονται σε κατάσταση αυξημένου βρασμού τα τελευταία χρόνια και σε συνδυασμό με τη γενικευμένη κοινωνική κρίση, περιστατικά ωμής κρατικής τρομοκρατίας είναι φυσικό επακόλουθο να οδηγήσουν σε τέτοιες καταστάσεις.
Τα επαναλμβανόμενα "λάθη" των οργάνων του κράτους (βλ. υπόθεση ζαρντινιέρας, φοιτητής με τα πράσινα σταράκια κ.α.) δεν τιμωρήθηκαν παραδειγματικά, απεναντίας εμμέσως επιβραβεύτηκαν με ποινές - "χάϊδεμα".

Σίγουρα είναι κατακριταία τα περιστατικά βίας και φθοράς περιουσίας τρίτων, αλλά είναι πράγματα προβλέψιμα και κανείς δεν κάνει κάτι για να αποφευχθούν. Η ανικανότητα των ηγεσιών τόσο του υπουργείου, όσο και της αστυνομίας οδήγησε εδώ που οδήγησε, αλλά ελπίζω να διαψευστώ θα έχουμε και άλλα δυσάρεστα γεγονότα, γιατί οι προεκτάσεις στη λειτουργεία της κοινωνίας υπό τις υφιστάμενες συνθήκες είναι μη προβλέψιμες. Τρομάζω στην ιδέα στο τι θα θελήσουν να εφαρμόσουν οι υπαίτιοι αυτής της κατάσταση για να επαναφέρουν τη δική τους τάξη στο χάος που αυτοί προκάλεσαν...

Διάβασα σε κάποιο blog και συμφωνώ απόλυτα ότι ντρέπομαι και μόνο στην ιδέα ότι κτήνη όπως ο εκτελεστής του 16χρονου μαθητή υπήρχε περίπτωση να πέρασε κάποια στιγμή δίπλα μου, να έχω μιλήσει μαζί του, να ζει κάτω από τον ίδιο ουρανό με μένα...

Κάποιος άλλος είναι τελικά...

Ένα κύμα με δύναμη που έσκασε στο βράχο και σκόρπισε σε άπειρα κομμάτια. Εκατομμύρια σταγόνες νερού που χάθηκαν για πάντα μέσα στην ίδια τη θάλασσα που τα γέννησε. Αλήθεια, υπάρχει εποχή ανάμεσα στο χειμώνα και το καλοκαίρι? Υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου? Τόσα γιατί που χάνονται και τόσες ερωτήσεις που ζητάν απάντηση.
Από την κλειδαρότρυπα ψάχνω να δω τη λύση στους φόβους μου και με τυφλώνει μια πρωτόγνωρη λάμψη. Κάτι που δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου και με κάνει να φοβάμαι. Δεν είμαι εγώ αυτό που βλέπω. Όχι. Κάποιος άλλος είναι που μου μοιάζει. Ολόιδιος, ... ανάθεμα σε και με τρόμαξες…
Πρέπει να φύγω τώρα. Έχω να κάνω κάτι που δεν έχω σκεφτεί ακόμα,αλλά πρέπει να φύγω...

Σύγχρονες σχέσεις

Θέλω να ανεφερθώ σε ένα θέμα που όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δίνω μεγάλη σημασία σε αυτό. Έχει να κάνει με τις βαθύτερες, τις ουσιαστικές φιλίες μεταξύ ανθρώπων. Είναι οι φιλίες εκείνες που έχουν δοκιμαστεί και έχουν αντέξει στο πέρασμα των χρόνων και των διαφόρων καταστάσεων. Τέτοιες σχέσεις δεν περιορίζονται από τίποτα και ανα πάσα στιγμή υπάρχουν για να στηρίξουν τον έναν ή τον άλλο από αυτούς που εμπλέκονται.
Λίγο – πολύ όλοι μας έχουμε να θυμηθούμε κάποια τέτοια σχεση μας, στην οποία μπορουμε να βασιστούμε οποιαδήποτε στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο. Όσοι άνθρωποι έχουν κάτι τετοιο είναι πραγματικά τυχεροί. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα αυτό, το να γνωρίζεις ότι έχεις κάποιο να σε στηρίξει ανά πάσα στιγμή.

Σε μια σύγχρονη πραγματικότητα όπου όλοι κρύβονται πίσω από τις καλογυαλισμένες βιτρίνες τους στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, είτε φιλικές, είτε ερωτικές, είτε επαγγελματικές, η παρουσία δικών σου ανθρώπων – αληθινων – είναι από τα πολυτιμότερα αγαθά και δώρα.
Είναι σημάδι των καιρών το φαινόμενο του ο καθένας μας να βυθίζεται μέσα στα δικά του προσωπικά προβλήματα μη βλέποντας ή μη ακούγοντας τα λεγόμενα του φίλου ή της σχέσης του. Αυτό πολλές φορές οδηγεί στην αποξένωση και στο «ξεθώριασμα» φιλιών. Το έχω δε να συμβαίνει. Κλεινώμαστε ολοένα και περισσότερο στο «δικό μας κόσμο» που δημιουργούμε με διάφορους τρόπους και αγννούμε την πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας. Πλέον οι «κόσμοι» μας κινούνται γύρο από facebook, pr, και εικονική προβολή του εαυτού μας που πολλές φορές πίσω απ΄όλα αυτά κρύβεται κάτι τελείως διαφορετικό και πολύ πιο όμορφο... Έχουμε ανάγει τη φιλία σε ένα κλικ του ποντικιού και έχουμε όνομάσει "φίλους" ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα βασικά...

Σίγουρα με τα νέα αυτά δεδομένα των διαπροσωπικών σχέσεων που επικρατούν σε μεγάλο ποσοστό πρέπει να προσαρμοστούμε, γιατί εκτιμώ ότι στο εξής θα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας...
Χαίρομαι όμως απίστευετα τις κλασικές εκείνες στιγμές που είμαι με φίλους σε μέρη που μαζί αγαπήσαμε, μαζί περπατήσαμε και μαζί γελάσαμε και κλάψαμε!

'Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας μοναδικός παράδεισος -
ολόκληρος και ακέραιος' - Παράκελσος

Εικόνες της φύσης

Δεν ξέρω τι ισχύει γενικά, αλλά αυτή η εποχή πολύ μ'αρέσει.
Όταν ο καιρός αγριεύει και περιμένουμε το χειμώνα, είναι από τα καλύτερά μου και κατά ένα παράδοξο τρόπο μου φτιάχνει τη διάθεση!!
Οι καλύτερες εικόνες της φύσης είναι όταν εκδηλώνονται έντονα φαινόμενα και ακόμα καλύτερα όταν είσαι σε μέρος όπου αυτά είναι πιο έντονα. Συμβαίνει συχνά να έχω δει τέτοιες εικόνες στο βουνό και αισθάνομαι πολύ τυχερός. Βλέπεις όλο το μεγαλείο και τη δύναμη της φύσης, στιγμές που θα ζήλευε ο καλύτερος σκηνοθέτης...
Άντε, καλό μας χειμώνα!

Μια βόλτα

Μιά βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης είναι πάντα ένα όμορφο διάλειμμα σε ότι κι αν κάνεις. Ειδικότερα όταν ο Ηλιος ρίχνει τις τελευταίες του ακτίνες λίγο πριν χαθεί πίσω από τον Όλυμπο και όλα ετοιμάζονται για τη νύχτα που έρχεται.
Από νωρίς σήμερα κάτι με τραβούσε προς τα εκεί. Τελικά δεν άντεξα και νωρίς το απόγευμα έκανα μια μικρή, πλην όμως πανέμορφη, βόλτα στην νέα αναμορφωμένη παραλία της πόλης μας. Είναι άλλιώς όπως και να το κάνουμε... Αυτή η θάλασσα έχει τη μαγική ικανότητα να διώχνει όλες τις μουντές σκέψεις από το μυαλό γεμίζοντάς σε από εικόνες.

Ο κύκλος των χαμένων καθηγητών

Αιτία πολέμου (ρεπορτάζ:www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=963971&lngDtrID=244 ) χαρακτήρισαν οι πανεπιστημιακοί το θέμα της αναγνώρισης των κολλεγίων ως ισότιμα με τα πανεπιστήμια. Η εν λόγο οδηγία της Ε.Ε. που αναγκάζει τη χώρα μας να αναγνωρίζει ως ισότιμα τα πτυχία των ξένων κολλεγίων που εδρεύουν στη χώρα μας με αυτά των ελληνικών πανεπιστημίων, αποτελεί πραγματικότητα και μονόδρομο απ'οσο φαίνεται για τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Ξαφνικά ο "κύκλος των χαμένων καθηγητών" αντελήφθηκε πως χάνει τα προσόντα που μέχρι σήμερα μονοπωλιακά είχε και αποφάσισε να κυρήξει τον πόλεμο. Προς ποιον τον κυρήσσουν ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν, αλλά με τις διασυνδέσεις και τις κλίκες που χρόνια τώρα συντηρούν, προσπαθούν να σώσουν τη βιτρίνα τους.
Θα ήθελα πάρα πολύ να κυρήξουν τον πόλεμο και στην κατάντια και την ξεφτίλα του ελληνικού ανώτατου εκπαιδευτικού επιπέδου που οι ίδιοι το εξώθησαν ως αναπόσπαστο μέρος του. Οι εξαιρέσεις των λαμπρών επιστημόνων και καθηγητών, δυστυχώς δεν επαρκούν.
Όσοι έχουν περάσει από τα ελληνικά πανεπιστήμια ξέρουν πολύ καλά τι χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων στους οποίους έχει ανατεθεί η ανώτατη εκπαιδευτική μόρφωση των νέων μας.

Είμαι πολύ περίεργος να δω τι είδους συμπαράσταση θα λάβουν από όλους αυτούς τους συναδέλφους του που υπηρετούν μέσα από πολιτικές θέσεις σε υπουργεία και άλλες συναφή θέσεις...

Υπέροχο Τίποτα

Θα ξανανεβώ
πάνω στο σκοινί
πάνω στο σκοινί
το τεντωμένο.

κι έχω μυστικό
είναι μυστικό
το ίδιο λάθος πάντα
πώς το καταφέρνω

Κι έτσι ξαφνικά
θα βρεθώ μεμιάς
κάτω απ’ το σκοινί
στο χώμα τσακισμένος

Μην ενοχλείστε, κύριοι!
είναι ευχαρίστησή μου
κάθε βραδιά εδώ, μπροστά σας, να πεθαίνω...



από το Υπέροχο Τίποτα - Τρύπες...

Το κρατικό πρόγραμμα χορήγησης ηρωίνης στην Ελβετία

Το 1994 οι αρχές της Ελβετίας πήραν μία σημαντική απόφαση σε ότι αφορά την καταπολέμηση των ναρκωτικών και όλων των προβλημάτων που αυτά συνεπάγονται, γιατί η εξάρτηση που πρακαλείται στους χρήστες δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αποφάσισαν την οργανωμένη διάθεση ηρωίνης μέσω κρατικού προγράμματος με μια ταυτόχρονη καταγραφή των χρηστών. Δημιούργησαν τις κατάλληλες υποδομές και διασφάλισαν έτσι τη βελτίωση σε μια σειρά προβλημάτων συναφή με τη χρήση και το εμπόριο ναρκωτικών. Μειώθηκε σε πολύ μεγάλο ποσοστό η εγκληματικότητα, βελτιώθηκε η ζωή και κατ'επέκταση η αξιπρέπεια των χρηστών - ασθενών, μειώθηκε το εμπόριο των ουσιών και τέλος εξαλήφθηκαν φαινόμενα υποβάθμισης περιοχών που είχαν γίνει στέκια των χρηστών και των εμπόρων.
Οι ίδιοι οι χρήστες αντιμετωπίστηκαν ως ασθενείς και ως άνθρωποι και με τη βελτίωση της καθημερινότητάς τους πολλοί εξ αυτών μπόρεσαν να ορθοποδήσουν ξανά.

Πριν από 3 περίπου χρόνια ο δημοσιογράφος Στ. Κούλογλου είχε παρουσιάσει στην εκπομπή του "ρεπορτάζ χωρίς σύνορα" ένα αφιέρωμα στο εν λόγο πρόγραμμα. Πιστέυω ότι είναι η πιο ουσιαστική κίνηση που έχει γίνει ποτέ στον αγώνα κατά των ναρκωτικών γιατί διασφαλίζει ταυτόχρονα τόσα πράγματα.

Μόλις χθες, 14 χρόνια μετά την έναρξη του προγράμματος, η κυβέρνηση της Ελβετίας ζήτησε με δημοψήφισμα από τους πολίτες της τη συνέχιση ή όχι του προγράμματος κάτι το οποίο και αποφασίστηκε. Σχετικό ρεπορτάζ θα βρείτε εδώ στην ιστοσελίδα του in.gr
Είναι ξεκάθαρο πως όταν υπάρχει βούληση, μπορεί να υπάρχει και λύση.
Πολλές οι φωνές με αντίθετη άποψη, ακόμα και από διεθνείς φορείς και οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ, αλλά πιστέυω ότι δεν υπάρχει πιο τρανή απόδειξη από το ίδιο το αποτέλεσμα, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι εξαιρετικά ενθαρρύντικό.

Μια μεγάλη κυρία της μουσικής...

...and the Lord said
go to the devil







.