Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

διαβάζω από προχθές που έσβησε φύσικά και όχι στις μνήμες μας ο Θανάσης Βέγγος.
Όλα τα αφιερώματα και τα λόγια σε κάθε είδους δημόσια επικοινωνία μιλάνε για τον άνθρωπο που μας έκανε να γελάμε. Και εδώ έχω τη μεγάλη μου ένσταση. Σχεδόν όλοι λησμονούν το πως αυτός ο Άνθρωπος άφησε το ίχνος του στη ζωή μας. Ξεχνάνε τις μεγάλες του ερμηνείες σε ρόλους τραγικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς. Ερμηνείες που ελάχιστοι άλλοι έλληνες ηθοποιοί θα μπορούσαν να αποδώσουν στο βαθμό που αυτός το έκανε. Ερμηνείες σε κλασσικές ταινίες αντιπολεμικές, σε αρχαίες τραγωδίες και στο σύγχρονο ποιοτικό κινηματογράφο. όταν με δυό του λέξεις μας έκανε να βλέπουμε πιο βαθιά και ν'ανατριχιάζουμε.
Όπως και να'χει τα όσα έκανε δε σβήνονται και θα τα θυμόμαστε όποτε τα έχουμε ανάγκη, συνειδητά ή υποσυνείδητα.