Παρατηρώ πως όλο και περισσότερο η λέξεις ή οι φράσεις που χρησιμοποιούμε δεν ανταποκρίνονται στο πραγματικό μέγεθος αυτού που θέλουμε να πούμε ή να περιγράψουμε. Κάτι σαν τα δελτία ειδήσεων των 20:00 όταν μιλάνε για "ακραία καιρικά φαινόμενα"! Δηλαδή άν κάποια στιγμή μας κάνει πραγματικά ακραία φαινόμενα - όπως πέρα απ'τον Ατλαντικό - τότε πως θα το περιγράφανε?? Έτσι ακριβώς και με τις λέξεις. Ίσως γιατί θέλουμε να δώσουμε περισσότερη έμφαση στα λεγόμενά μας, ίσως γιατί θέλουμε να δραματοποιήσουμε περισσότερο μια κατάσταση που περιγράφουμε και ίσως για πολλούς ακόμη λόγους που σχετίζονται με την προσωπική ανασφάλεια του καθενός. Γεγονός είναι, πάντως ότι ελάχιστοι συνάνθρωποί μας πλεόν δίνουν προσοχή στις λέξεις που χρησιμοποιούν στον προφορικό λόγο τους με αποτέλεσμα οι ίδιες αυτές λέξεις (μαζί με το νόημά τους) να χάνουν μέρος της αξίας τους. Τυχαίνει συχνά να χρησιμοποιούμε λέξεις με τρομακτική εννοιολογική δύναμη για τελείως μικρά και ασήμαντα γεγονότα. Οι άνθρωποι με τους οποίου ς συναναστρέφεται κάποιος "συνηθίζουν" κατά μία έννοια τον προφορικό λόγο του με αποτέλεσμα όταν χρειαστεί να περιγραφούν πραγματικά σοβαρά πράγματα, αυτά να ηχούν περίπου με την ίδια βαρύτητα στο συνομιλιτή μας.
Προσπαθώ σχεδόν πάντα ενσυνείδητα να χρησιμοποιώ ακριβώς τις λέξεις που αρμόζουν σε αυτό που θέλω να πω και έχω δει αυτές τις διαφοροποιήσεις που προαναφέρω παραπάνω στα πρόσωπα με τα οποία συνδιαλλέγομαι...
