Με κυνηγά η θάλασσα που κάποτε αγαπούσα
μου θύμωσε που μια βραδιά με πέτρες την πονούσα

Με κυνηγούν τ' αστέρια που γκρεμίστηκαν για μένα
κι εγώ μια ευχή δεν έκανα και πήγανε χαμένα

Με κυνηγούνε τα πουλιά απ' το χειμώνα
εκείνα που τα φτερά τους έκοψα μονάχος μου να μη μείνω

Με κυνηγάει η βροχή κι όλο με μαστιγώνει
δικός της να 'μαι μου ζητά να 'χει να με μαλώνει

Και κρύφτηκα στα μάτια
αχ τα τρελά σου μάτια με χώρεσαν σε μια άκρη
Αγάπη μου μονάχα, μονάχα μην κλάψεις
ζεστό μη γίνω δάκρυ




το "παντοτινά" είναι πολύ μικρό...