Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Σύγχρονες σχέσεις

Θέλω να ανεφερθώ σε ένα θέμα που όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δίνω μεγάλη σημασία σε αυτό. Έχει να κάνει με τις βαθύτερες, τις ουσιαστικές φιλίες μεταξύ ανθρώπων. Είναι οι φιλίες εκείνες που έχουν δοκιμαστεί και έχουν αντέξει στο πέρασμα των χρόνων και των διαφόρων καταστάσεων. Τέτοιες σχέσεις δεν περιορίζονται από τίποτα και ανα πάσα στιγμή υπάρχουν για να στηρίξουν τον έναν ή τον άλλο από αυτούς που εμπλέκονται.
Λίγο – πολύ όλοι μας έχουμε να θυμηθούμε κάποια τέτοια σχεση μας, στην οποία μπορουμε να βασιστούμε οποιαδήποτε στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο. Όσοι άνθρωποι έχουν κάτι τετοιο είναι πραγματικά τυχεροί. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα αυτό, το να γνωρίζεις ότι έχεις κάποιο να σε στηρίξει ανά πάσα στιγμή.

Σε μια σύγχρονη πραγματικότητα όπου όλοι κρύβονται πίσω από τις καλογυαλισμένες βιτρίνες τους στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, είτε φιλικές, είτε ερωτικές, είτε επαγγελματικές, η παρουσία δικών σου ανθρώπων – αληθινων – είναι από τα πολυτιμότερα αγαθά και δώρα.
Είναι σημάδι των καιρών το φαινόμενο του ο καθένας μας να βυθίζεται μέσα στα δικά του προσωπικά προβλήματα μη βλέποντας ή μη ακούγοντας τα λεγόμενα του φίλου ή της σχέσης του. Αυτό πολλές φορές οδηγεί στην αποξένωση και στο «ξεθώριασμα» φιλιών. Το έχω δε να συμβαίνει. Κλεινώμαστε ολοένα και περισσότερο στο «δικό μας κόσμο» που δημιουργούμε με διάφορους τρόπους και αγννούμε την πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας. Πλέον οι «κόσμοι» μας κινούνται γύρο από facebook, pr, και εικονική προβολή του εαυτού μας που πολλές φορές πίσω απ΄όλα αυτά κρύβεται κάτι τελείως διαφορετικό και πολύ πιο όμορφο... Έχουμε ανάγει τη φιλία σε ένα κλικ του ποντικιού και έχουμε όνομάσει "φίλους" ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα βασικά...

Σίγουρα με τα νέα αυτά δεδομένα των διαπροσωπικών σχέσεων που επικρατούν σε μεγάλο ποσοστό πρέπει να προσαρμοστούμε, γιατί εκτιμώ ότι στο εξής θα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας...
Χαίρομαι όμως απίστευετα τις κλασικές εκείνες στιγμές που είμαι με φίλους σε μέρη που μαζί αγαπήσαμε, μαζί περπατήσαμε και μαζί γελάσαμε και κλάψαμε!

'Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας μοναδικός παράδεισος -
ολόκληρος και ακέραιος' - Παράκελσος