Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Είναι να τρελαίνεσαι όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μια παγιωμένη εμμονή ειδικότερα όταν πηγάζει από απόψεις τρίτων. Άτομα που είναι «εκτός χορού» έχουν άποψη και επηρεάζουν με αυτήν άλλους, αγνοώντας άλλες παραμέτρους. Αναφέρομαι και ειδικώς, αλλά και γενικώς. Οι συνέπειες που ακολουθούν βέβαια, αν και αναμενόμενες για όσους έχουν την αντιληπτική ικανότητα, είναι για η κλάψα και άλλα μιζεροπαράγωγα…
Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις δίνουν πλέον πολύ περισσότερη βαρύτητα σε πράγματα δευτερεύοντα που αφορούν το φαίνεσθε, παρά σε πράγματα και καταστάσεις ουσίας. Έτσι κι αλλιώς όλη η κοινωνία μας έχει δομηθεί και κινείται πάνω σε παρόμοιες δομές, οπότε είναι ανούσιο να συζητάμε για κάτι διαφορετικό. Ακόμα και όταν ακούμε από στόματα να διατυμπανίζουν με έμφαση και στόμφο μια διαφορετική – υποτιθέμενη γνήσια – άποψη περί της ζωής, θα πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι για το δήθεν. Ο καλύτερος κριτής είναι πάντα το αποτέλεσμα.