γειά χαρά,
πρώτη μου φορά στο χώρο ...και ελπίζω να μην πονάει όπως λένε η "πρώτη φορά".
Διάλλειμα από τη δουλειά για να φτιάξω το ιστολόγιο μου που από καιρό σκεφτόμουνα να κάνω. Αντε να δούμε...
Είδα ότι εδώ και 2 μέρες όλοι θυμήθηκαν το Στάυρο Λάλα. Όλοι οι "μεγαλοδημοσιογράφοι" που θάθελα να μου πουνε που σπουδάσανε να πάω και'γω ...για να γίνω ειδικός σε όλα! Δάκρυσα όταν άκουγα το Σταύρο (ας μου επιτρέψει τον ενικό, μιας και δεν γνωριζόμαστε) να μιλά και να λέει για την περιπέτεια των 14 χρόνων. Για ποιον άραγε? Η απάντησή του σε μια παρεμφερή ερώτηση του δημοσιογράφου ήταν ξεκάθαρη και ανατριχιαστική:για την πατρίδα!
Αλήθεια, ρε παιδιά, τι μετράει πια?η τσέπη μας? το βόλεμά μας?οι αρχές μας?οι αξίες?Ερωτήσεις που για τον καθένα από τους κατοίκους αυτής της χώρας έχουν διαφερετική απάντηση.
Του εύχομαι ολόψυχα να ξαναβρεί το δρόμο του και να σταθεί δυνατά όρθιος, γιατί τέτοιους ανθρώπους τους χρειαζόμαστε!
