Μιά βόλτα σήμερα παραμονή Χριστουγέννων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ήταν αρκετή για να με κάνει να μισήσω ακόμα περισσότερο αυτό το φτιασίδωμα της επιβεβλημένης κανονικότητας. Όλοι, μα όλοι οι κάτοικοι αυτής της "ερωτικής" πόλης και σίγουρα όχι μόνο αυτής, περιφέρονταν στο εμπορικό κέντρο, πολλοί δε εξ αυτών απλά και μόνο για τη βόλτα, αλλοι για να συνεισφέρουν στην ανάκαμψη της αγοράς μετά τα τελευταία γεγονότα, τα οποία βέβαια ελάχιστοι πλέον θυμούνται... Οι μηχανισμοί παραπληροφόρησης και καθοδήγησης έκαναν για μία ακόμα φορά καλά τη δουλειά τους και ανέστρεψαν το αρνητικό κλίμα. Κλίμα που είχε πάρει τη φθίνουσα οδό για τον αδυσώπητο κύκλο της κατανάλωσης.
Φέτος δεν μπορούσα με τίποτα να συμμετάσχω στην "καθιερωμένη" Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Δεν υπήρξε στιγμή που να μπόρεσα να ξεχάσω αυτό που γίνεται και με αφορμή τα τελευταία γεγονότα έχει βγεί από την ομίχλη της καθημερινής μας ζωής. Λίγο η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη, λίγο τα συσσωρευμένα προβλήματα που έχουν γιγαντωθεί και πλακώνουν κάθε μας όνειρο. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την πιο κακόγουστη Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που επιβλήθηκε προκάλεσαν μέσα μου την αηδία. Όλες αυτές οι μικρομεγάλες ορχήστρες που εκτελούσαν κανονικότατα τα κάλαντα κάθε 50 μέτρα σε ολόκληρο το κέντρο της Θεσσαλονίκης, σου θύμιζαν ότι υπάρχει ακόμα πιο παρακάτω από εκεί που νόμιζες ότι είχε φτάσει η κοινωνία μας. Ύστερα μας φταίει η Έφη Θώδη...
Η εμπορευματοποίηση ακόμα και του φαινομενικά αθώου εθίμου των καλάντων (!) από τα παιδιά έκανε φέτος την εμφάνισή της πιο έντονα. Χθες 23/12 είδα στο δρομο 2 δυάδες πιτσιρίκια να λένε τα κάλαντα μια μέρα νωρίτερα λόγο ανταγωνισμού!!!
Απο την άλλη η στημένη επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ με καλάσνικοφ ενδυναμώνει τις φωνές των νοικοκυραίων για την άρση του ασύλου.Ένα άσυλο που έχει ξεφτιλιστεί από την ίδια τη φοιτητική κοινότητα και που πλέον το έχει αφήσει έρμαιο σε κάθε λογής πνευματικά ανώμαλους, μπαχαλάκηδες, εγκληματίες, ασφαλίτες, εμπόρους ναρκωτικών και ότι άλλο... Ανίκανοι πλέον να αντιδράσουν για να το προφυλάξουν.
Η αυτοοργάνωση των τοπικών κοινωνιών που γεννήθηκε αυτές τις μέρες αποτελεί ένα σπουδαίο βήμα προς μια υγειή κατεύθυνση που πρέπει να υποστηρίξουμε. Κανένας δε θα μας πάρει από το χέρι για να μας δείξει όσα πρέπει και οφείλουμε να βλέπουμε μόνοι μας...
Δε θα αφεθώ πια...
συνεχίζω
