Γραμμάτια

Ένα μυστήριο παιχνίδι η κάθε μας μέρα που το μόνο που μπορείς να πεις με σιγουριά είναι ότι δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Κάθε μέρα, κάθε βράδυ, κάθε ιστορία μας είναι ένα γραμμάτιο που υπογράφουμε το οποίο θα κληθούμε να πληρώσουμε στο μέλλον. Άλλες φορές με οδυνηρό τρόπο κι άλλες με ευχάριστο, μα θα το πληρώσουμε. Επιλογές είναι που ένα μεγάλο λόγο έχει η πουτάνα τύχη.

Είναι όμορφο παιχνίδι όμως…

Κάποιοι σιώπησαν

17 Νοεμβρίου σήμερα και όπως συνηθίζεται στα ραδιόφωνα ακούγονται τργούδια που παραπέμπουν σε άλλες καταστάσεις. Καταστάσεις προερχόμενες από εποχές γεμάτες ζωή, αγωνία, ιδεολογία σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας και αναπόφευκτα τις συγκρίνεις με το σήμερα. Και είναι αυτή η στιγμή της σύγκρισης που σε κάνει να συνειδητοποιήσεις την ξεφτίλα της ζωής μας και το ξεπούλημα των ιδανικών. Μπορεί να χρειάστηκε περισσότερος χρόνος σε σχέση με άλλους για να μας εξαθλιώσουν ως λαό αλλά τα κατάφεραν. Οι μεγαλύτεροι προδότες είναι όσοι μετείχαν στο Πολυτεχνείο το ’73 και βολεύτηκαν μετά στα μεγάλα κόμματα πουλώντας επανάσταση. Το ονόματα είναι γνωστά.
Η πλειοψηφία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου σιώπησαν συνειδητά. Δεν ξέρω αν έκαναν σωστά ή όχι, αλλά σιώπησαν. Ίσως αν κράταγαν το σήμερα να ήταν πιο όμορφο…