Σίγουρα όλοι μας έχουμε άτομα κοντά μας και γύρω μας που ονομάζουμε φίλους. Επίσης σίγουρα όλοι μας έχουμε προδοθεί από φίλους.Μέ τη λέξη "φίλος" εννοώ την ουσιαστική και πραγματική έννοια της λέξης και όχι την ευκολία με την οποία τη χρησιμοποιούμε για κάποιο άτομο με το οποίο γνωριζόμαστε και έτυχε το τελευταίο χρονικό διάστημα να περνάμε καλά...
Στο συγκεκριμένο θέμα είμαι πολύ παράξενος και έχω εισπράξει μπόλικη κριτική από μια πραγματική φίλη μου.
Πριν από κάποιο διάστημα μια νεαρή και χαριτωμένη, πλην όμως αφελέστατη δεσποινής με την οποία μοιραζόμαστε τον ίδιο περίγυρο, με ρώτησε για 3 κοινούς μας φίλους - με την ευρεία έννοια του όρου - ποιούς από αυτούς θεωρώ αδερφικούς φίλους. Ένα υψηλότερο δηλαδή επίπεδο φιλίας!!! Η απάντηση μου προφανώς δεν της καλοέκατσε γιατί ίσως να μην την κατάλαβε, έχοντας στο μυαλό της πολλές ερμηνείες για τη φιλία... Κι όμως - όπως της είχα πει - τα πράγματα σ'αυτό το θέμα είναι εντελώς απλά.Το μόνο που χρειάζεται είναι ο χρόνος! Αυτός είναι ο μόνος κριτής και δοκιμαστής.
Έχω δει και ζήσει φιλίες που έδειχναν "αδερφικές" για πολύ καιρό, ξαφνικά όμως η κατάσταση και η συμπεριφορά άλλαζε και όταν έριχνες μια ματιά πίσω και έβαζες ένα διαφορετικό φόντο στην υπόθεση το αποτέλεσμα γινόταν πασιφανές.Το εν λόγο φόντο ακούει στη λέξη "συμφέρον". Συμφέρον σε οποιαδήποτε μορφή. Τέτοιες φιλίες υπάρχουν σε αφθονία και ευδοκιμούν στις μέρες μας όπου από παντού ψάχνουμε να κερδίσουμε.
Το τελευταίο διάστημα διαπιστώνω - με λύπη και θυμό - ότι για κανα δυό άτομα που θεωρούσα δικά μου, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Λίγο τα προσωπικά του καθενός, λίγο τα συμφέροντα του καθενός, ξαφνικά αντιλήφθηκα ότι μόνο για δουλειές και εξυπηρετήσεις υπήρχα. Τότε είναι που συναισθηματικά τρως μια με τη βαριοπούλα στο δόξα πατρί. Βέβαια όπως πολύ σωστά λένε:ότι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό ...και έμπειρο.
Γελάω όταν βλέπω ξεκάθαρα πια στις (περίπου) φιλίες γύρω μου ποιές έχουν ημερομηνία (σύντομης) λήξης. Είναι βλέπεις το χάρισμα που αποκτάς όταν φας αρκετά σκατά...
Ας αναρωτηθούμε πότε ήμασταν εκεί για κάποιο φίλο μας να ακούσουμε αυτά που έχει να μας πει και όχι μόνο να του λέμε εμείς τα δικά μας. Όλο αυτό το σύστημα δουλεύει αμφίδρομα. Είμαστε εκεί για το φίλο ή τη φίλη και είναι εκεί για μας.