Οι Κατσιμιχαίοι γράψαν κάποτε ότι «για ένα κομμάτι ψωμί δε φτάνει μόνο η δουλειά … έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία …. Θα πιεις φαρμάκια πολλά … θα φτύσεις αίμα απ’το στόμα δικέ μου ….δε φτάνει μόνο η δουλειά … θα σε κλωτσάνε και θα σ’αρέσει …θα είναι για σένα αργά»
Επειδή το τελευταίο διάστημα αναρωτιέμαι τι στο διάολο γίνεται και οι Έλληνες κοιμούνται όχι μόνο τον ύπνο του δικαίου, αλλά μας δουλεύουν αγρίως και ολοφάνερα, ήρθε νομίζω η ώρα να πάψουν τα λόγια. Επειδή οι κάθε μορφής δικτατορίες πέφτουν με δράση και επειδή ζούμε τη «δικτατορία των απατεώνων», πρέπει να βγούμε από το καβούκι μας. Τετριμμένες φράσεις?? δεν ξέρω, μπορεί, αλλά ως εδώ!!!!
Τρέμετε!!! Μα την Παναγία, αν ξεκινήσει κάτι, τρέμετε!!!
Αλήθεια ρε παιδιά, τι παίρνετε και είστε τόσο ήρεμοι??
