Μέσα από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, τα οποία δεν ξέρω αν μπορώ να τα χαρακτηρίσω θλιβερά ή ευχάριστα, προκύπτουν πολλά θετικά πράγματα. Σίγουρα είναι πολύ δυσάρεστο όταν χάνεται μια νέα ζωή και όσοι δεν το έχουμε ζήσει πιθανόν να μην αντιλαμβανόμαστε τον πόνο.
Από την άλλη η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη έδωσε όραμα σε όλους εμάς να βγούμε και να διεκδικήσουμε όσα επιτάσσει η αξιοπρέπεια μας. Αποχαυνωμένοι σ'ένα καθημερινό πέλαγος παραπληροφόρησης και δραματοποίησης χάριν τηλεθέασης, καταντήσαμε δουλικοί των τηλεαστέρων. Νιώθαμε στέρηση όταν άδειαζαν οι μπαταρίες των τηλεκοντρολ.
Μέσα από τα γεγονότα των ημερών τα οποία ζω καθημερινά σχεδόν από κοντά μέσα από διαδηλώσεις, λαϊκές γενικές συνελεύσεις σε γειτονιές και εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, κατάλαβα ότι η πραγματικότητα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που σερβίρεται στη μάζα ως "ενημέρωση". Μεθοδευμένη διαστρέβλωση της αλήθειας που εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι εξυπηρετεί θολούς σκοπούς. Έτυχε να είμαι παρών σε σημαντικές καταστάσεις που αλλιώς παρουσιάστηκαν και αλλιώς συνέβησαν.
Οι ενεργή συμμετοχή μεγάλης μερίδας πολιτών και ειδικότερα νέων σε ότι γίνεται τις τελευταίες μέρες οδήγησε σε μια απίστευτης ποιότητας δημιουργική σκέψη αντίδρασης. Παράχθηκαν ιδέες και ακούστηκαν θέσεις και προτάσεις σε συγκεντρώσεις, συνελεύσεις, blog, φόρουμ, έντυπα, προκυρήξεις και άλλα μέσα που περιέχουν ουσιαστικές προτάσεις και σκέψεις για το παρών και το μέλλον. Για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και τα παραπολιτικά δρώμενα που συντηρούν τη φθίνουσα πορεία της κοινωνίας μας.
Από τις 6 του Δκέμβρη και μετά πιστεύω ότι περάσαμε αυτό που διεθνώς ονομάζεται point of no return. Πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω και είμαστε χρεωμένοι με το μέλλον των παιδιών μας.
Δε μας πρέπουν καλλικάντζαροι με στολές, γκλοπ και ασπίδες που φυλάνε χριστουγεννιάτικα δέντρα για να μην καούν. Δεν μας πρέπουν ληγμένα χημικά και δακρυγόνα.
Μας αξίζει να ζούμε σαν άνθρωποι
