Κυριακή μεσημέρι μας βρίσκει να κατεβαίνουμε το φαράγγι του Ενιπέα στον Όλυμπο. Μια διαδρομή ιδιαίτερης ομορφιάς που μεχρι σήμερα έχει γλυτώσει από την καταστροφή. Εκεί που περπατάμε ακριβώς κάτω από το παλιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου δύο παρέες να έχουν στρώσει (χωριστά) τις φωτιες προετοιμάζοντας τα κάρβουνα για να ψήσουν...
Δύο φωτιές μέσα στον εθνικό δρυμό, σ'ένα βουνό πανέμορφο και σε μέρος όπου είναι σχεδόν αδύνατο να φτάσει πυροσβεστικό όχημα!!!
Ύστερα μας φταίει το κράτος, ο καιρός και οι πάντες, εκτός από εμάς φυσικά!!!
Τους κάναμε συστάσεις - ευγενικά και αρκετά διστακτικά - και η πλάκα είναι ότι η δεύτερη παρεά τσαμπουκαλεύτηκε κιόλας!
"Άντε τραβάτε στη δουλειά σας" ήταν η απάντηση...
"Σαράντα χρόνια ερχόμαστε εδώ, θα μας απαγορέψεις να ψήσουμε..???"
...ΚΑΙ ΜΕΙΝΑΜΕ Μ.Λ..ΕΣ!!!
Βλέπεις η φωτιά τους γνώριζε από παλιά και δεν υπήρχε περίπτωση να τους ξεφύγει επειδή ήταν παλιοσειρές!!
Μοναδική ελπίδα ήταν το γεγονός ότι η πυροσβεστική που ειδοποιήσαμε ήρθε άμεσα κάνοντάς τους συστάσεις.Βέβαια κανονικά πήγαιναν αυτόφωρο, αλλά είπαμε:ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ.ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΩΡΙΟ ΕΙΝΑΙ...
Όλα από εκεί ξεκινάνε: τη νοοτροπία μας.
Αν δεν την αλλάξουμε θα συνεχίσουμε να καιγόμαστε και να χάνουμε τις ομορφιές της πατρίδας μας. Σίγουρα φταίνε πολλά και δε θέλω να επεκταθώ, αλλά θεωρώ ως πρωταρχικό σφάλμα μας την ίδια τη νοοτροπία μας.
