Συχνά ακούμε τώρα τελευταία για "Δικαστήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων", για το "Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης", το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ - το οποίο συνεδρίασε για την περίπτωση - και διεθνείς μηχανισμούς άσκησης και επιβολής δικαιοσύνης. Βέβαια ο όρος "επιβολή" ερμηνεύεται με διάφορους τρόπους, αλλά δεν είναι πρόθεσή μου να ασχοληθώ με αυτό τώρα...
Το ερώτημα που με βασανίζει τις τελευταίες μέρες είναι εάν στην περίπτωση της Μυανμάρ τίθεται ή όχι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων (τουλάχιστον για το ελάχιστο δικαίωμα στην ίδια τη ζωή), θέμα εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας (σσ μέχρι στιγμής 133.000 άνθρωποι πέθαναν εξαιτίας μιας απόφασης ελαχίστων αξιωματικών)και φυσικά θέμα γενοκτονίας, πάλι εξαιτίας της ίδιας της απόφασης να μην δεχθούν βοήθεια.
Είναι εξωφρενικό όταν αναλογίζομαι ότι σε άλλες περιπτώσεις με πολύ λιγότερες απώλειες, πολιτικοί λόγοι κινητοποίησαν αυτούς τους διεθνείς μηχανισμούς απόδωσης δικαιοσύνης με τις κατ'επέκταση στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Θεωρώ ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει πλέον να θεωρεί αυτονόηες τις παραπάνω κατηγορίες εναντίον της απάνθρωπης κυβέρνησης της Μυανμάρ...
