Οι χαμένοι θεματοφύλακες

Αφορμή για τη σημερινό μου post πήρα από το σχόλιο του blog του "κομιστή" σχετικά με την παρουσία και συμμετοχή στη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα των πνευματικών ανθρώπων του τόπου. Θέλω να παραθέσω και'γω την άποψή μου πάνω στο θέμα γιατί πρόκειται για ένα θέμα άκρως σημαντικό, όχι μόνο για την ιστορία μας, αλλά και για την καθημερινή αξιοπρέπεια, τον καθημερινό πολιτισμό μας, την ποιότητα στην πολιτική μας και σε πάρα πολλά ακόμα θέματα. Οι πνευματικοί άνθρωποι μιας χώρας, ενός έθνους δεν βαφτίζονται από κάποιον, αλλά έμμεσα με τις πράξεις τους γίνονται θεματοφύλακες των πιο θεμελιακών αρχών και αξιών. Εκεί ακριβώς που που πάσχουμε ως κοινωνία και ως χώρα σήμερα. Διάβασα σήμερα στο ίδιο blog σχετικά με την επιστροφή της σωρού ενός νέου Έλληνα από το εξωτερικό και για το γολγοθά που αντιμετωπίζει η οικογένειά του, γεγονός που με εξόργισε. Είναι αδιανόητο μια χώρα να μην φροντίζει σε περίπτωση αδυναμίας της οικογενείας για την επαναφορά ενός νεκρού στην πατρίδα του. Στα σχολεία μαθαίναμε ότι στην αρχαίοτητα σταματούσαν οι πόλεμοι για να περισυλλέξουν τους νεκρούς... Πρόκειται για τον ίδιο πολιτισμό που επικαλλούμαστε κάθε φορά που θέλουμε να εξυψώσουμε τους "πολιτισμένους" εαυτούς μας έναντι των βαρβάρων. ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε οι πνευματικοί άνθρωποι να κινηθούν και να διαφυλάξουν τις αρχές μας ως έθνος. Είτε έμμεσα, είτα άμεσα μέσα από το έργο και το λόγο τους. Το βέβαιο είναι πως θα βρουν σύμφωνους σε αυτό την πλειοψηφία των νέων και θα εκπλαγούν γι αυτό.
Αναρωτήθηκα ποιος μπορεί να χαρακτηριστεί "πνευματικός". Τί χαρίσματα πρέπει να διαθέτει για να βαφτιστεί έτσι.Κατέληξα σε πολύ αόριστη απάντηση, για τον απλούστατο και μόνο λόγο ότι για κάποιους ανθρώπους που ξέρω, όχι προσωπικά,αλλά μέσω του έργου τους και δεν είναι ούτε συγγραφείς, ούτε πανεπιστημιακοί, όυτε τίποτα απ'αυτά, γνωρίζω ότι επιτελούν αξιοθαύμαστο σχετικό έργο.
Ο πολιτισμικός πλούτος μας είναι ανυπολόγιστος σε όλο το εύρως της έννοιας του όρου. Δυστυχώς αναλωνόμαστε σε κουτσομπολίστικες πρακτικές και αρκούμαστε στο βόλεμα του κώλου μας.Πέρα από αυτό ας γίνει ότι θέλει! Αυτή η στάση μας οδήγησε στον πάτο του βαρελιού.Αναρωτιέμαι και'γω, όπως και πολλοί άλλοι φίλοι αν έχει παρακάτω...

Ένας Φίλος που θα είναι πάντα εδώ...

Πάλεψες γιαυτό που πίστευες, γιαυτό που αγάπησες και πραγματικά άξιζε. Γιατί όταν άνθρωποι σαν εσένα δίνουν τα πάντα για κάτι, αυτό σίγουρα αξίζει. Είμαστε εδώ και σ'έχουμε μαζί μας σα να μην έφυγες ποτέ. Σε καταλαβαίνουμε όταν είσαι εκεί και προσέχεις για μας... στις παγωμένες πλαγιές των κορφών, στο μανιασμένο αέρα που ταξιδεύει την Ελλάδα πέρα για πέρα...
Μόνο μια φωνή, αυτή της μάνας δεν ξεκολλά με τίποτα απο τ'αυτιά μου.Μια μάνα δυνατή και αξιοπρεπής που έχασε μαζί με το φίλο και συνοδοιπόρο μας το παλλικάρι της.
Πέταξες μαζί με τους αετούς που σε ζήλεψαν γιαυτό που ήσουν.
Δε σε ξεχνάμε Φίλε...


Το ερχόμενο Σάββατο κλείνουν 2 χρόνια που έφυγε απο κοντά μας ένας Ανθρωπος. Ήταν παραπάνω από φίλος και ο χαμός του μας έκοψε τα φτερά.Οι στιγμές που θυμόμαστε μαζί του είναι γεμάτες γέλιο. Ακόμα και στα πιο δύσκολα γελούσε και έφτιαχνε τη διάθεση σε όλους μας. Αναρωτηθήκαμε πολλές φορές μήπως δεν είναι τυχαίο κάποια ανώτερη δύναμη να πέρνει πρόωρα τους καλούς. Σκέψεις τρελές σε στιγμές τυφλές...



Μέσα στα δύο αυτά χρόνια απουσίας υπήρξαν αμέτρητες στιγμές που κάποιος από την παρέα είπε: έπρεπε να ήταν κι ο Κωστας εδώ.

Καλή αντάμωση Κώστα

Η υποκρισία του πολιτισμού μας

Όποιος σοκάρεται από την εικόνα είναι τουλάχιστον υποκριτής!
Είμαι σίγουρος ότι αν μπορούσε ο συγκεκριμένος θαλάσσιος ελέφαντας να πράξει το αυτό, δε θα το έκανε ποτέ. Αυτή είναι και η διαφορά του δίκου μας "πολιτισμού" από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο.
Η συγκεκριμένη εικόνα απαγορεύτηκε από εκστρατεία ενημέρωσης.

Καλό σας Σαββατοκύριακο με μια ήσυχη συνείδηση...

Υ.Γ.τη φωτογραφία τη βρήκα στο ιστολόγιο του Μαύρου Γάτου

Της παπαρούνας τον ανθό...

"της παπαρούνας τον ανθό να μην τον εμυρίσεις"
λέει το τραγούδι που τώρα ακούω και κολλάει με μια δόση αλλοφροσύνης σε όσα ζούμε αυτές τις μέρες.
Θέλω να γράψω και δε μου βγαίνει...
μήπως αυτός είναι ο τελικός σκοπός όλου αυτού του μηχανισμού κιτρινίλας? Να πάψουμε να μας αρέσει να σκεφτόμαστε και να εκφραζόμαστε?

Διάβαζα πριν λίγο στο blog του Πρεζα Tv αυτά που καταθέτει μαζί με τους προβληματισμούς του για τη σύγχρονη Ελλάδα και τα σχόλια των διαφόρων αναγνωστών. Δέν μπορεί ρε παιδιά.Δεν μπορεί να σκέφτονται έτσι τόσοι άνθρωποι!!Αν ναι, τότε τα όσα συμβαίνουν είναι πολύ φυσιολογικά. Η ποιότητα σε ότι γίνεται ή κάνουμε, υπάρχει μόνο αν εμείς την επιβάλουμε.Δε θα μας την χαρίσει ποτέ κανένας. Εύκολη διέξοδος η απομόνωσή μας απ'όλα αυτά, αλλά αυτό δεν είναι η λύση.

...μια τάση φυγής απ'όλαυτά με κυριεύει.μια φυγή προς τις όμορφες εικόνες που εισπράττω όταν καταφέρνω να ξεφύγω από την καθημερινότητα. Πάνω σ'αυτό προβληματίζομαι: όλοι αυτοί οι πρωταγωνιστές των θολών συναλλαγών δεν έτυχε ποτέ να καταλάβουν πόσο μικροί είναι??τρανότατο παράδειγμα ο Χριστόδουλος.Αφεντικό μιας από τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στον πλανήτη και όμως τραβάει το γολγοθά του...

μια φωτογραφία δώρο, που είμαι σίγουρος ότι πολλοί άλλοι φίλοι ξέρουν να εκτιμήσουν, για να συγκρίνετε τη μιζέρια σας με όσα δε θα καταφέρετε ποτέ να δείτε μέσα από την κιτρινίλα σας!!

Όμορφες γωνιές της Ελλάδας #2

Ευτυχώς υπάρχουν κάποιες όμορφες γωνιές της χώρας μας όπου ο καθένας μπορεί να βρει καταφύγιο για την ψυχή και το πνεύμα. Όταν υπάρχει συνάμμα και καλή παρέα, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο μικρή κι ασήμαντη είναι η καθημερινότητα...
Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη το περασμένο Σαββατοκύριακο από μια κορφή του όρους Παγγαίο κατά το ηλιοβασίλεμα, όπου ακριβώς κάτω από τον ήλιο διακρίνεται ο Όλυμπος...
Ίσως να είναι σημαδιακό το πέπλο της νεφοθάλασσας που δεν "αφήνει" να φανεί τι "κρύβεται από κάτω"...

Η μεγάλη γειτονιά μας...

Ιδιαίτερα έντονες είναι οι κινήσεις και οι φημολογίες σχετικά με την επικείμενη διακύρηξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Ο νέος πρωθυπουργός της ιστορικής επαρχίας της Σερβίας δήλωσε ότι η διακύρηξη θα έρθει πολύ γρήγορα. Το μεγάλο ενδιαφέρον στην υπόθεση πάντως είναι οι κινήσεις που γίνονται από τις υπερδυνάμεις. Η Ρωσία απέκλεισε τη συμμετοχή του Κοσόβου σε περίπτωση μονομερούς διακύρηξης από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, ενώ από την άλλη πλευρά ΗΠΑ και Ε.Ε. δηλώνουν ότι πρέπει να προχωρήσει άμεσα. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Η Ρωσία ως παραδοσιακός σύμμαχος της Σερβίας, αλλά συνάμμα και ως εμπόδια στην ανάπτυξη της επιρροής των ΗΠΑ στην περιοχή οι οποίες ακολουθούν πιστά τη στρατηγική του "διαίρει και βασίλευε". Η Ε.Ε. θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση, τόσο ως άμεσως γείτονας στην περιοχή με όσα αυτό συνεπάγεται, όσο και ως ρυθμιστικός παράγοντας στις παγκόσμιες εξελίξεις. Δυστυχώς η χαρακτηριστική βραδυκινησία της Ε.Ε. την τοποθετεί κάποια βήματα πίσω στις εξελίξεις.
Έρμαιο της υπόθεσης το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και κατ'επέκταση του ιδίου του θεσμού των Ηνωμένων Εθνών. Οι ΗΠΑ ασκούν μεγάλη πίεση μέσω του μηχανισμού του ΟΗΕ του οποίου είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης. Στην τελευταία εκπομπή των "Νέων Φακέλων" παρουσιάστηκε ένα ερώτημα σχετικά με το ποιος είναι πραγματικά αυτός που φέρει την ιδιότητα του Κοσοβάρου. Το 80% του πληθυσμού είναι Αλβανοί, το 11% Σέρβοι και το υπόλοιπο Τσιγγάνοι. Είναι λοιπόν έυλογο το ερώτημα ποιος φέρει το όνομα "Κοσοβάρος".
Είναι άκρως ενδιαφέρουσα η συνέχεια της υπόθεσης, η οποία εκτιμώ ότι όποια τροπή κι αν πάρει το προσεχές διάστημα δε θα τελειώσει εδώ...
Δυστυχώς στην Ελληνική τηλεόραση (ιδιωτική και κρατική) δύσκολα θα βρει κανείς αναφορές με το θέμα με ελάχιστες εξαιρέσεις στα 3 κρατικά κανάλια. Θέματα μου μας αφορούν άμεσα, υπερσκιάζονται από το δημόσιο κουτσομπολιό και από ένα νέο είδος "ηδονοαναζήτησης"!!!

Επιτέλους ξύπνησε η ΕΣΗΕΑ!!!

Τι πάθατε ρε παιδιά??? θυμηθήκατε ότι υπάρχετε?????
Τώρα θυμήθηκε η ΕΣΗΕΑ την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τον εκμαυλισμό της συνείδησης και της δημόσιας διαπόμπευσης(βλ. ανακόινωση ΕΣΗΕΑ πριν από λίγο)???
Πρώτοι απ'ολοι ΕΣΕΙΣ πρέπει να ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ για όσα επιτρέπετε να συμβαίνουν από εκπροσώπους του κλάδου σας.
Δεν αρκουν οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις.
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΙΣΧΟΣ!!!!

Στάζει κιτρινίλα

Έκανα μεγάλη προσπάθεια να μην ασχοληθώ - ξανά - με την πλειονότητα αυτών που αυτοαποκαλούνται "δημοσιογράφοι", αλλά τελικά δεν μπορώ. Δεν μπορώ, γιατί με πνίγει αυτή η κιτρινίλα και η υποκρισία που ξεχειλίζει από το "έργο" πολλών εξ αυτών.Ελάχιστες οι σοβαρές καλύψεις ή αναλύσεις σχετικά με την υπόθεση Ζαχόπουλου που κινούνται εντός των ορίων της αξιοπρεπούς δημοσιογραφίας ή πολιτικής ανάλυσης. Σαν καλοφτιαγμένες μαριονέτες συνεχίζουν ο καθένας για τους δικούς του λόγους την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπών των αφεντικών τους. Δεν αμφισβητώ σε καμία περίπτωση τη σπουδαιότητα και τις ευθύνες που κρύβονται στην εν λόγο υπόθεση, αλλά είναι άλλο να τις παρουσιάζεις βάση σοβαρής δημοσιογραφικής έρευνας και άλλο να υπηρετείς πιστά μικρο-μεγαλοπολιτικά και άλλα συμφέροντα, αγνοώντας κάποιες αρχές δεοντολογίας. Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, ανεξαιρέτως με τα κατωρθώματα ή τις επιλογές των άλλων, οφείλουμε να κινούμαστε και να πράττουμε με περισσότερη δυνατή ποιότητα και αξιοπρέπεια. Ειδάλλως δε διαφέρουμε σε τίποτα από αυτά που με τόση κιτρινίλα κατηγορούμε.Πιθανόν, έτσι να γινόμαστε χειρότεροι.
Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ότι η πολιτική ζωή της χώρας κινείται επηρεαζόμενη από αυτού του είδους κάκιστων επαγγελματιών (λειτουργών) και τα ίδια τα θεσμοθετημέτα όργανα του χώρου να κωφεύουν. Αλήθεια, στην ΕΣΗΕΑ και στο ΕΣΡ τι κάνουν? Στη γλώσσα της πιάτσας και της αγοράς υπάρχει μια έκφραση για όσους τεμπελιάζουν σχετική με τα νύχια, το ξύσιμο και τα γεννητικά όργανα!!! Ας το πάρουν χαμπάρι οι κκ στην ΕΣΗΕΑ ότι είναι τουλάχιστον άχρηστοι και ανεπαρκεις που επιτρέπουν τέτοια φαινόμενα.Εκτός κι αν το θεωρούν φυασιολογικό ...ή αν δεν τους επιτρέπεται να κάνουν κάτι! Εμείς αρνούμαστε να "φάμε το προϊον" σας.

Μαζέψτε τους!!!

Έλεος! Έλεος! Έλεος!
Η μόνο κραυγή που μπορώ να βγάλω μετά τα χθεσινά ρεπορτάζ πολλών δημοσιογράφων για την κάλυψη του σεισμού στο Λεωνίδιο. Ακόμα και έγκριτοι δημοσιογράφοι με μεγάλη πείρα σε κρίσεις εξ στόμισαν τρομερά μαργαριτάρια.Πείτε με γραφικό, πείτε με ότι θέλετε. Χθές η βλακεία έγινε επάγγελμα!Κορυφαία ερώτηση δημοσιογράφου - παίρνει το πρώτο βραβείο ηλιθιότητας - ήταν αυτή που ρωτούσε σεισμολόγο αν ο σεισμός προκλήθηκε ή σχετίζεται με τις πυρκαγιές του καλοκαιριού!!!! η πλάκα είναι ότι ο ερωτηθής σεισμολόγος πρέπει να απαντήσει χωρίς να γελάσει γιατί είναι σε ζωντανή σύνδεση... Απίστευτες στιγμές.
Άλλη κορυφαία στιγμή επαγγελματικής ενημέρωσης: "οι σοβάδες πέσαν προς τα μέσα ή προς τα έξω???" Θάθελα να ξέρω τι σημασία έχει? Αν δεν ξέρετε τι να ρωτήσετε αγαπητοί κκ κλείστε το στόμα σας. Έτσι απλά, ή απλώς μεταφέρετε την είδηση χωρίς να μας πείτε τη γνώμη σας ή την "επιστημονική" σας ανάλυση.
Πολλοί λειτουργοί της ενημέρωσης δεν έχουν αντιληφθεί το φορτίο ευθύνης που τους αναλογεί και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους είναι χαρακτηριστικά ρηχό και φτηνό. Υπάρχουν φυσικά και σωστοί επαγγελματίες του χώρου που χθες, σε μια στιγμή κρίσης και πίεσης λειτούργησαν με ευθύνη. Βλέπετε το κυνήγι της θεαματικότητας και των ποσοστών οδηγεί πολλούς σε πανηγυρτζίδικες καταστάσεις που έχουν πολύ γέλιο, αλλά και κλάμα μαζί. Εν μέρη είναι και στο χέρι μας ο περιορισμός αυτών των καταστάσεων, ακολουθώντας τη γνωστή ρήση της παρ'ολίγου βουλευτίνας: σταυρώστε τους, σταυρώστε τους και στον Κεάδα χώστε τους!!

Άντε και καλούς σεισμούς!

Ο θρησκευτικός φανατισμός στη "Θεματική βραδυά" του Σ. Κούλογλου

Ένα από τα καλύτερα ντοκυμαντέρ - αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι - ήταν η "Θεματική Βραδυά" του Στ. Κούλογλου που προβλήθηκε χθες βράδυ και είχε σαν αντικείμενο το θρησκευτικό φανατισμό και τις αιρέσεις στις Η.Π.Α. μέσα από μια αμερικάνικη παραγωγή του 2005.
Έμεινα έκπληκτος με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιούν κάποια πολύ καλά στημένα δίκτυα προσηλυτισμού μικρών παιδιών, υποστηριζόμενα από τους ίδιους τους τους γονείς πολλές φορές. Εμπλέκουν έντεχνα μέσα στην εντατική θρησκευτική διαπαιδαγώγηση και άλλες αρχές και ηθικές όπως η διαφύλαξη των ηθών του "έθνους" τους, οι αμβλώσεις κ.α.
Το τρομερό είναι πως δημιουργούν τέτοιες ενοχές σε παιδιά 9,10 και 11 ετών που κλαίνε με σπαραγμούς για τις αμαρτίες που έχουν κάνει(!!!!), ή ότι ο Θεός τους "επέλεξε" για να αναλάβουν το συγκεκριμένο ρόλο κ.α.
Στην εν λόγο έρευνα αναφέρθηκε από παιδοψυχολόγο - μη μέλος αίρεσης - ότι σε τέτοιες ηλικίες είναι που αποτυπώνονται με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο εικόνες και αντιλήψεις στο υποσυνείδητο, με αποτέλεσμα όταν αυτά τα παιδιά μεγαλώσουν να είναι "πιστοί στρατιώτες του Ιησού"! Ο αριθμός των μελών τέτοιων αιρέσεων φτάνει στις Η.Π.Α. τα 80 εκατομμύρια, γεγονός που με βάζει σε αλλόκοτες σκέψεις. Δεν είναι μόνο 80 εκατομμύρια πιστοί (με όποιο τρόπο θέλουν), αλλά και 80 εκατομμύρια ψηφοφόροι που διαμορφώνουν εν γένει, μέσω της ισχύος αυτών που εκλέγουν τις παγκόσμιες πολιτικές και - όχι μόνο - εξελίξεις. Ακούγεται τραβηγμένο, αλλά ένας από τους στόχους τους είναι η κατάκτηση ισχυρών πολιτικών θέσεων. Ήδη ο σημερινός πρόεδρος των Η.Π.Α. διόρισε επικεφαλή δικαστή του ανώτατου δικαστηρίου άτομο (δε συγκράτησα το όνομα) που συσχετιζόταν με μία από τις μεγάλες εν λόγο αιρέσεις. Είναι μια πτυχή της αμερικάνικης πολιτικής ζωής που δεν έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα εκτός συνόρων τους, που όμως παίζει καθοριστικό ρόλο.

Όμορφες γωνιές της Ελλάδας...

Από ένα αγαπημένο μου μέρος στη βόρεια Ελλάδα, όπου οι άνθρωποι είναι ακόμα ...άνθρωποι και οι στιγμές έχουν άλλη αξία...

Σε συνέχεια του χθεσινού μου σχόλιου είναι το σημερινό με αφορμή ένα άρθρο που είδα στο in.gr και το οποίο με εξέπληξε. Περέμβαση του αρχιεπισκόπου, λέει για την οικογενειακή τραγωδία στη Νίκαια με σκοπό να καταβληθεί η εγγύηση για την αποφυλάκιση της μάνας που προφυλακίστηκε επειδή μαχαίρωσε το σύντροφό της οποίος επιτέθηκε σε αυτήν και το παιδί της. Σωστή ή όχι η κίνηση δεν μπορώ να το κρίνω, το βλέπω θετικά όμως, γιατί εδώ τον πρώτο λόγο έχει η δικαιοσύνη, όσο κι αν καμιά φορά το αίσθημα της αυτοδικίας είναι εξαιρετικά δυνατό. Η εκκλησία έχει τη δύναμη να στηρίξει την αδικημένη και αδύνατη πλευρά τέτοιων καταστάσεων και έναν τέτοιο ρόλο θέλω προσωπικά να αναλάβει, παρά να λειτουργεί ακόμα αυτά τα εξαθλιωμένα κατηχητηκά που το μόνο που κάνουν είναι να παράγουν κομπλεξικούς νέους.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε επίσης και η εξαγγελία του δημάρχου Αθηναίων για τη δημιουργία ξενοδοχείου για τους άστεγους της πόλης.Αξίζει συγχαρητήρια η εν λόγο κίνηση.
Έτυχε πριν 2 χρόνια κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων να συμμετάσχω σε μια συλλογική προσπάθεια για τον εντοπισμό των αστέγων της πόλης μας και την ενημέρωση αυτών για ένα κέντρο φιλοξενείας που είχε στηθεί και ομολογώ ότι ήταν ίσως η συγκλονιστικότερη εμπειρία της ζωής μου.Πρέπει κάποιος να το ζήσει και να το δει από κοντά πως είναι για να καταλάβει τι σημαίνει να έχεις που να κοιμηθείς το βράδυ...

Η πρώτη από τις ...366 μέρες.

Πρώτη μέρα του νέου χρόνου και το μόνο πράγμα που θα ήθελα είναι να πραγματοποιηθούν οι μίσες από τις ευχές που μου δώσαν ...και έδωσα! Αν συνέβαινε αυτό μπορεί ο καθένας να φανταστεί τι θα γινόταν. Χάρηκα πάρα πολύ για ενα τηλεφώνημα που έλαβα από μια φίλη (και κάτι παραπάνω απ'αυτό) που είχα χάσει το τηλέφωνό της. Πίστευα ότι μάλλον δε θα ξαναείχαμε επικοινωνία, αλλά ευτυχώς διαψεύστηκα.Δεν άκουσα τα καλύτερα νέα σε ότι αφορά αυτά που διαδραματίζονται στη ζωή της και δυστυχώς δεν μένουμε στην ίδια πόλη για να μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο. Είναι από τις στιγμές που πρέπει να στεκόμαστε δίπλα σε κάποιο δικό μας πρόσωπο όταν αυτό το έχει ανάγκη. Τέλος πάντων, ελπίζω να πάνε όλα καλά.
Σε ότι αφορά τα των ημερών και των εν εξελίξη καταστάσεων γύρο μας,
αυτό που με αηδιάζει ολοένα και περισσότερο είναι ότι έχει σχέση με τη θέση του γενικού διευθυντή στην "εταιρία" "ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ". Έχουν εξαϋλωθεί όλες αυτές οι αρχές και οι αξίες που λένε ότι διδάσκουν οι "πατέρες της επι γης πίστεως". Ακόμα, ακόμα και ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος που περνά τις δικές του δύσκολες ώρες κάνει λόγο τώρα για την ταπεινότητα του ανθρώπου μπροστά στο θάνατο, σ'ένα τελείως διαφορετικό ύφος. Βλέπεις όταν ο άνθρωπος νιώθει ότι χάνει τη γη κατω απ'τα πόδια του αλλάζει δραματικά. Το έχω παρατηρήσει σε κάποιες καταστάσεις δύσκολες που έτυχε να ζήσω όπου κινδυνεψαν κάποιοι άνθρωποι γύρω μου και οι οποίοι άλλαξαν τελείως συμπεριφορά και εικόνα. Όσοι το έχουν ζήσει καταλαβαίνουν τι εννοώ. θεωρώ αηδιαστικό το όλο θέμα της συζήτησης περι διαδοχής του Χριστόδουλου και των μαγειρεμάτων μεταξύ των κατά τ'άλλα "σοφών" πατέρων. Είναι γλυκιά όμως η εξουσία και η δύναμη που σου δίνει ο θρόνος του αρχηγού της εκκλησίας και αν ψάξουμε λίγο σε αυτό που λέγεται "λαϊκή σοφία" θα βρούμε πολλές φράσεις και παροιμίες που ταιριάζουν στην περίσταση...
Τώρα στην υπόθεση Ζαχόπουλου δεν μπορώ να καταλάβω πως πάντα μόλις κλείνει μια τέτοιου είδους υπόθεση, ανοίγει μία άλλη. Πάντα δηλαδή υπάρχει στην ημερήσια διάταξη των μέσων μαζικής αποβλάκωσης ένα θέμα που του αλλάζουν τα φώτα στην ανάλυση. Όσοι έχουν δορυφορική τηλεόραση και ενημερώνονται από κάποια ξένα μέσα μπορούν ν'αντιληφθούν τη διαφορά. Το κλείνω εδώ το θέμα γιατί θα μπορούσα κάλλιστα να χαρακτηριστώ γραφικός.
Εύχομαι το καλύτερο για όλους για τις επόμενες 366 μέρες!