Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Απροσδιόριστος ρατσισμός

Χθες φεύγοντας από τη δουλειά έτυχε να πέσω πάνω στο εξής περιστατικό:
Βλέπω πεσμένο στο πεζοδρόμιο με το κεφάλι κάτω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο έναν νεαρό άνδρα. Λόγω του ότι έχω στοιχειώδεις γνώσεις πρώτων βοηθειών πήγα κοντά του να δω τι ακριβώς συμβαίνει και αν μπορώ να βοηθήσω. Όταν πλησίασα διαπίστωσα ότι επρόκειτο για τοξικομανή που μόλις είχε κάνει χρήση με ένεση και είχε χάσει τις αισθήσεις του, είχε δε κάποια τραύματα ελαφριά στο πρόσωπο από πτώση (πιθανόν). Αυτό που μου έκανε απίστευτη εντύπωση είναι ότι από τα γύρω καταστήματα κανένας μα κανένας δεν προσέφερε βοήθεια. Απλοί θεατές με το φόβο και την αποστροφή χαραγμένα στο πρόσωπό τους. Ρώτησα τους πλησιέστερους αν ειδοποίησαν για βοήθεια και μου είπαν ότι πήραν το 100!!!! Λες και ο πεσμένος – αναίσθητος – τραυματισμένος άνθρωπος ήταν κακοποιός και έπρεπε να συλληφθεί. Ένα είδος ρατσισμού που δεν ξέρω ποιον επιθετικό προσδιορισμό να δώσω. Μακριά απ’τον κώλο μας και όπου θέλει ας είναι…!!!
Ευτυχώς το συμβάν είχε θετική – προς το παρών όπως τον είδα – εξέλιξη…