πέρασαν δυο μέρες δύσκολες...
πολύ δύσκολες

είναι στιγμές που αποζητάς την αγκαλιά της περισσότερο από τον αέρα που αναπνέεις αλλά συνάμα ταυτίζεσαι κάποια δευτερόλεπτα με το "τι ζητάς"... και αναρωτιέσαι.
Τη μια έχεις τον παράδεισο στη αγκαλιά σου και την άλλη αναρωτιέσαι...
Βλέπεις ότι όσα πίστευες από πιτσιρικάς ότι μπορείς να σβήσεις, να αγνοήσεις, να παλέψεις, να στέκονται μπροστά σου νικητές. Αδιάφοροι νικητές ...χαμογελαστοί.

"ότι δίνει η ζωή
μια μέρα στο πέρνει με τόκο"
μπορεί να πονάνε αυτά τα λόγια και οι σκέψεις, αλλά γεννιούνται. Γεννιούνται όταν δε συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από τα πάντα!

αγάπη δανεική δε μπορώ να δώσω σίγουρα. Μόνο να χαρίσω. Να σου χαρίσω τα πάντα και μαζί τους εμένα.

Σ'αγαπώ