Τελικά όπως κι αν το δεις, τα πάντα γύρω μας σχηματίζουν κύκλους μέσα στους οποίους υπάρχουμε και πορευόμαστε.
Δημιουργούμε, σκεφτόμαστε, ερωτευομαστε και τελειώνουμε. Η ίδια μας η ύπαρξη είναι ο μεγάλος κύκλος του καθενός. Έρχεται η στιγμή εκείνη που όσο κι αν το προχωρήσουμε σε κάτι, θα συναντήσουμε μπροστά μας την αρχή... και θ'ανοίξουμε τότε έναν νέο κύκλο...και ξανά ..και ξανά
Κάποιοι κύκλοι είναι ιδιαίτερα φωτεινοί και μας διδάσκουν. Μας δίνουν τη δυνατότητα να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι όπως κι αν εκφράζεται αυτό.
Κάποιοι άλλοι μας βυθίζουν σε σκοτάδια, αποδεικνύοντας μια ιδιότυπη γεωμετρία που δεν αρκείται στο ίδιο επίπεδο. Μια γεωμετρία που χαρακτηρίζει εν αγνοία μας την πορεία μας μέσα στο χρόνο...
Όλοι αυτοί οι κύκλοι όμως έχουν ένα πανίσχυρο κοινό σημείο. Κινούνται γύρω από το ίδιο το κέντρο.Το ίδιο εκείνο μικρό αστεράκι του καθενός που δίνει στον καθένα μας δύναμη απαράμιλλη να κινήσουμε τον κόσμο.
Το τελευταίο διάστημα με απασχόλησαν πολύ οι παραπάνω σκέψεις όταν προσπάθησα να τοποθετήσω γεγονότα και συναισθήματα σ'ένα νοητό τραπέζι - που εκ φύσεως είναι επίπεδο - και δεν μπορούσα να τα ταιριάξω, παρόλη τη αλληλοσυνδεσιμότητά τους.
Δεν ξέρω...
μπορεί και όλα να είναι τεράγωνα, όπως η "λογική" πολλών...
