Παράξενος χειμώνας μπαίνει, όπως λέει και ο ποιητής. Ένα αλλόκοτο, πρωτόγνωρο πέπλο προσπαθεί να καλύψει αγιασμένες αγάπες και φιλίες όπως το χιόνι σκεπάζει τα έλατα.
Όσο όμως κι αν τα καλύψει αυτά στέκουν ψηλά και αγέροχα φωνάζοντας τη δύναμή τους στα χρόνια μέσα. Τα άκουσα χθες εκεί που ήταν όλα μαζεμένα και στέκαν ψηλά κι ανίκητα.
Και είναι αυτό που φανερώνει όσα είναι όμορφα καταδικασμένα να υπάρχουν για πάντα.
Καλοκουρδισμένη συμμαχία ενάντια στην ομορφιά?
Αιώνες τώρα προσπαθεί να τη νικήσει, αλλά ποιος είναι αυτός που έχει αυτό το δικαίωμα?
Για αυτό ακριβώς και μόνο πάντα θα αποτυγχάνει.Πάντα και για πάντα.
