Συχνά ακούμε τώρα τελευταία για "Δικαστήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων", για το "Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης", το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ - το οποίο συνεδρίασε για την περίπτωση - και διεθνείς μηχανισμούς άσκησης και επιβολής δικαιοσύνης. Βέβαια ο όρος "επιβολή" ερμηνεύεται με διάφορους τρόπους, αλλά δεν είναι πρόθεσή μου να ασχοληθώ με αυτό τώρα...
Το ερώτημα που με βασανίζει τις τελευταίες μέρες είναι εάν στην περίπτωση της Μυανμάρ τίθεται ή όχι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων (τουλάχιστον για το ελάχιστο δικαίωμα στην ίδια τη ζωή), θέμα εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας (σσ μέχρι στιγμής 133.000 άνθρωποι πέθαναν εξαιτίας μιας απόφασης ελαχίστων αξιωματικών)και φυσικά θέμα γενοκτονίας, πάλι εξαιτίας της ίδιας της απόφασης να μην δεχθούν βοήθεια.
Είναι εξωφρενικό όταν αναλογίζομαι ότι σε άλλες περιπτώσεις με πολύ λιγότερες απώλειες, πολιτικοί λόγοι κινητοποίησαν αυτούς τους διεθνείς μηχανισμούς απόδωσης δικαιοσύνης με τις κατ'επέκταση στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Θεωρώ ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει πλέον να θεωρεί αυτονόηες τις παραπάνω κατηγορίες εναντίον της απάνθρωπης κυβέρνησης της Μυανμάρ...
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΥΝ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ...
Δευτέρα 19 Μαΐου 2008
Τρίτη 13 Μαΐου 2008
Γιαλατζί αναρχικοί
Σε άκρως γελοίες φιγούρες μεταμορφώνονται οι κάθε λογής "αναρχικοί" - όπως θέλουν να αυτοαποκαλούνται - τα διάφορα κακομαθημένα παιδάκια που κάνοντας μικροζημιές αισθάνονται δυνατοί. Δυνατοί σε σχέση με με αυτό που υποσυνείδητα ξέρουν ότι είναι.
Καλολαδωμένες μαριονέτες σε μια στημένα κωμωδία που μόνο αηδία προκαλεί.
Κάνουν ότι είναι δυνατόν γαι να τραβήξουν την προσοχή των ΜΜΕ που τόσο έντονα αυτοί οι ίδιοι δήθεν αντιεξουσιαστές κατηγορούν και όμως επιζητούν. Λίγα λεπτά τηλεοπτικής δόξας και επιβεβαίωσης της ανεπάρκειάς τους ως άνθρωποι. Όσοι γνώρισαν από κοντά τέτοια άτομα καταλήγουν εύκολα στο συμπέρασμα ότι είναι το άκρως αντίθετο από αυτό που φωνάζουν ότι είναι και ουδεμία γνώση έχουν του τι εστί αναρχία. Βέβαια, τίθεται το εύλογο ερώτημα για ποιο λόγο εκφράζονται με τέτοιο τρόπο οι συγκεκριμένοι όχλοι.Την απάντηση θα τη βρει κανείς στην παιδεία του κάθε "αναρχικού" που γράφοντας ένα σύνθημα ή καίγοντας κάτι αισθάνεται ότι αγωνίζεται... Στο κάθε παιδάκι που παρερμήνευσε εν αγνοία του κάθε εννοια δημοκρατίας και ελευθερίας επιβάλλοντας το δικό του φασισμό. Γιατί περί φασισμού πρόκειται. Μια άλλη μορφή φασισμού που δε διαφέρει σε τίποτα από το γνωστό (κλασικό) φασισμό που όλοι γνωρίζουμε...
Ίσως κανένα μεροκαματάκι με 4-5 ωρίτσες υπερωρίες να έστρωνε κάποια κ...λαρακια και και να τα μαθαινε ότι με έτοιμα λεφτά και αγώνες αλλων δεν μπορείς να γίνεσαι ήρωας!
Αλήθεια, θα ήθελα πολύ να μου έλεγε κάποιος για αυτα τα "ταμεία αλληλοϋποστήριξης αναρχικών"...
Καλολαδωμένες μαριονέτες σε μια στημένα κωμωδία που μόνο αηδία προκαλεί.
Κάνουν ότι είναι δυνατόν γαι να τραβήξουν την προσοχή των ΜΜΕ που τόσο έντονα αυτοί οι ίδιοι δήθεν αντιεξουσιαστές κατηγορούν και όμως επιζητούν. Λίγα λεπτά τηλεοπτικής δόξας και επιβεβαίωσης της ανεπάρκειάς τους ως άνθρωποι. Όσοι γνώρισαν από κοντά τέτοια άτομα καταλήγουν εύκολα στο συμπέρασμα ότι είναι το άκρως αντίθετο από αυτό που φωνάζουν ότι είναι και ουδεμία γνώση έχουν του τι εστί αναρχία. Βέβαια, τίθεται το εύλογο ερώτημα για ποιο λόγο εκφράζονται με τέτοιο τρόπο οι συγκεκριμένοι όχλοι.Την απάντηση θα τη βρει κανείς στην παιδεία του κάθε "αναρχικού" που γράφοντας ένα σύνθημα ή καίγοντας κάτι αισθάνεται ότι αγωνίζεται... Στο κάθε παιδάκι που παρερμήνευσε εν αγνοία του κάθε εννοια δημοκρατίας και ελευθερίας επιβάλλοντας το δικό του φασισμό. Γιατί περί φασισμού πρόκειται. Μια άλλη μορφή φασισμού που δε διαφέρει σε τίποτα από το γνωστό (κλασικό) φασισμό που όλοι γνωρίζουμε...
Ίσως κανένα μεροκαματάκι με 4-5 ωρίτσες υπερωρίες να έστρωνε κάποια κ...λαρακια και και να τα μαθαινε ότι με έτοιμα λεφτά και αγώνες αλλων δεν μπορείς να γίνεσαι ήρωας!
Αλήθεια, θα ήθελα πολύ να μου έλεγε κάποιος για αυτα τα "ταμεία αλληλοϋποστήριξης αναρχικών"...
Τετάρτη 7 Μαΐου 2008
Προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ
Επιστροφή στο blog μετά από ένα διάστημα αδράνειας...
Παρακολουθώ με προσοχή - όσο είναι αυτό δυνατόν - την περίφημη προεκλογική εκστρατεία που βρίσκεται σε εξέλιξη στις ΗΠΑ και μου δημιουργούνται πάρα πολλά ερωτήματα. Θεωρώ σχεδόν βέβαιο πλέον ότι ο υποψήφιοι και οι παραρτρεχάμενοι αυλικοί - σύμβουλοί τους αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους ως άτομα με ελάχιστη νοητική διαύγεια και αντίληψη της πραγματικότητας. Ειδάλλως δε θα μπορούσε να εξηγηθεί ο μηχανισμός που έχουν στήσει για να προβάλλουν τις θέσεις τους, να υπονομεύουν τον αντίπαλο και να "ερμηνεύουν" τις όποιες αντιδράσεις του κόσμου.
Τις τελευταίες μέρες μάλιστα μια νέα εκδοχή γεννήθηκε μέσα στην πονηρή και συνομωτική μου σκέψη(!). Βλέπουμε ότι τους τελευταίους μήνες μια ο ένας και μια η άλλη υποψήφια προηγούνται στις δημοσκοπήσεις και στα αποτελέσματα των πολιτειών, ενώ για τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων δεν γίνεται ούτε λόγος για πιθανότητα εκλογής. Μήπως όλο αυτό το "μια ο ένας μπροστά και μια ο άλλος" είναι μια μεγάλη δημοσκόπηση για τις αντιδράσεις που πιθανόν δημιουργηθούν σε περίπτωση εκλογής ενός νέου προέδρου που και στις δύο περιπτώσεις θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για το αμερικάνικο "εθνος"..???
Μήπως προσπαθεί ο μηχανισμός να δει και τις αντιδράσεις των ίδιων των υποψηφίων..??
Δαιμονισμένες σκέψεις κάνω και το ξέρω, αλλά των δαιμονισμένων πράξεων ανά τον κόσμο προηγούνται οι δαιμονισμένες σκέψεις!
Παρακολουθώ με προσοχή - όσο είναι αυτό δυνατόν - την περίφημη προεκλογική εκστρατεία που βρίσκεται σε εξέλιξη στις ΗΠΑ και μου δημιουργούνται πάρα πολλά ερωτήματα. Θεωρώ σχεδόν βέβαιο πλέον ότι ο υποψήφιοι και οι παραρτρεχάμενοι αυλικοί - σύμβουλοί τους αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους ως άτομα με ελάχιστη νοητική διαύγεια και αντίληψη της πραγματικότητας. Ειδάλλως δε θα μπορούσε να εξηγηθεί ο μηχανισμός που έχουν στήσει για να προβάλλουν τις θέσεις τους, να υπονομεύουν τον αντίπαλο και να "ερμηνεύουν" τις όποιες αντιδράσεις του κόσμου.
Τις τελευταίες μέρες μάλιστα μια νέα εκδοχή γεννήθηκε μέσα στην πονηρή και συνομωτική μου σκέψη(!). Βλέπουμε ότι τους τελευταίους μήνες μια ο ένας και μια η άλλη υποψήφια προηγούνται στις δημοσκοπήσεις και στα αποτελέσματα των πολιτειών, ενώ για τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων δεν γίνεται ούτε λόγος για πιθανότητα εκλογής. Μήπως όλο αυτό το "μια ο ένας μπροστά και μια ο άλλος" είναι μια μεγάλη δημοσκόπηση για τις αντιδράσεις που πιθανόν δημιουργηθούν σε περίπτωση εκλογής ενός νέου προέδρου που και στις δύο περιπτώσεις θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για το αμερικάνικο "εθνος"..???
Μήπως προσπαθεί ο μηχανισμός να δει και τις αντιδράσεις των ίδιων των υποψηφίων..??
Δαιμονισμένες σκέψεις κάνω και το ξέρω, αλλά των δαιμονισμένων πράξεων ανά τον κόσμο προηγούνται οι δαιμονισμένες σκέψεις!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)