Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

καλημέρα και καλή βδομάδα

πόσο ανησυχητικά τυπικές ακούγονται οι παραπάνω απλές ευχές συγκρινόμενες με αυτό που ακούσαμε χθες βράδυ:βρέφος μιας μέρας βρέθηκε ημίγυμνο σε κάδο σκουπιδιών!
Ξεκίνησε δηλαδή τη ζωή του μέσα στα σκουπίδια, έτσι απλά, από μια μάνα που το πέταξε, έτσι απλά!ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ!
Όταν με το καλό μεγαλώσει αυτό το παιδί θα θέλει να γνωρίσει τη μάνα του ή όχι? και αν τη δει μπροστά του τι θα κάνει και τι θα αισθανθεί?
Πιστεύω ότι ο πιο ισχυρός δεσμός που υπάρχει στο σύμπαν είναι της μάνας με το παιδί και όμως για κάποιους λόγους υπάρχουν φορές που και αυτός σπάει.
Σε τέτοιες στιγμές είναι που σταματάει η λογική. Δεν ξέρω αν και με ποιο τρόπο πρέπει να τιμωρηθεί η εν λόγο μάνα. Ίσως η μεγαλύτερη τιμωρία έρθει από μόνη της για την ίδια με το χρόνο όταν αντιληφθεί τι έκανε...