Για ένα κομμάτι ψωμί

Οι Κατσιμιχαίοι γράψαν κάποτε ότι «για ένα κομμάτι ψωμί δε φτάνει μόνο η δουλειά … έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία …. Θα πιεις φαρμάκια πολλά … θα φτύσεις αίμα απ’το στόμα δικέ μου ….δε φτάνει μόνο η δουλειά … θα σε κλωτσάνε και θα σ’αρέσει …θα είναι για σένα αργά»

Επειδή το τελευταίο διάστημα αναρωτιέμαι τι στο διάολο γίνεται και οι Έλληνες κοιμούνται όχι μόνο τον ύπνο του δικαίου, αλλά μας δουλεύουν αγρίως και ολοφάνερα, ήρθε νομίζω η ώρα να πάψουν τα λόγια. Επειδή οι κάθε μορφής δικτατορίες πέφτουν με δράση και επειδή ζούμε τη «δικτατορία των απατεώνων», πρέπει να βγούμε από το καβούκι μας. Τετριμμένες φράσεις?? δεν ξέρω, μπορεί, αλλά ως εδώ!!!!
Τρέμετε!!! Μα την Παναγία, αν ξεκινήσει κάτι, τρέμετε!!!

Αλήθεια ρε παιδιά, τι παίρνετε και είστε τόσο ήρεμοι??

Η ηλιθιότητα των Θεσσαλονικέων καταστηματαρχών

Από πότε ένας ιδιώτης ή μια ομάδα ιδιωτών-εμπόρων αποφασίζουν να κλείνουν τους δρόμους μιας πόλης προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους??? Το ερχόμενο Σάββατο 24/4 3 κεντρικότατοι δρόμοι της Θεσσαλονίκης θα κλείσουν προκειμένου να τονωθεί η αγορά!!! Όσο το σκέφτομαι, τόσο τρελαίνομαι. Δηλαδή, για τη γενικότερη κρίση και μείωση της (άκρατης) κατανάλωσης που πρέπει να μας διέπει, φταίει η κίνηση στους δρόμους. Δεν φταίνε δηλαδή τα καθυστερημένα έργα του μετρό που σταμάτησαν και γέμισαν εργοτάξια το κέντρο. Δε φταίνε τα εξοργιστικά αντιλαϊκά μέτρα περικοπών των έτσι κι αλλιώς χαμηλών μισθών με αποτέλεσμα ο κόσμος να επιβιώνει με το ζόρι. Δε φταίνε οι εξωφρενικές τιμές των προϊόντων στα καταστήματα του κέντρου…

Εμείς γιατί θα πρέπει να υποστούμε την ταλαιπωρία της αδυναμίας κίνησης με τα δικά μας μέσα προκειμένου να επωφεληθεί οικονομικά μια ομάδα εμπόρων?
Τι θα γίνει με τα χιλιάδες τραπεζοκαθίσματα των καφέ που έχουν κατακλύσει κάθε ελεύθερο πεζοδρόμιο?? Το ερχόμενο Σάββατο πάλι αυτοί θα βγούνε οι μεγάλοι κερδισμένοι και όχι οι καταστηματάρχες που θα’πρεπε να ρίξουν λίγο νερό στο κρασί τους και να επινοήσουν κάτι εξυπνότερο!!!
Οι δημόσιοι δρόμοι ανήκουν σε όλους

κάποιοι λένε τα πράγματα ως έχουν...

Στο παρακάτω βίντεο ο βρετανός ευρωβουλευτής λέει κάποια πράγματα με μια διαφορετική προσέγγιση. Από τους συναδέλφους του εισπράττει ειρωνία και τελικά του αφαιρείται ο λόγος...

Δώρα και κατάρες

Έχετε αναρωτηθεί πόσα πράγματα που μας περιτριγυρίζουν, που τα ζούμε ή που τα αποδεχόμαστε, από άλλους θεωρούνται κατάρες και από άλλους δώρα…?
Το «είθισται» επιβάλλει πολλές φορές τους δικούς του κανόνες χωρίς να ξέρουμε τις περισσότερες φορές γιατί γίνεται έτσι….

Καλό ταξίδι

Είναι κάποιοι άνθρωποι που μιλάνε διαφορετικά, με τη δική τους γλώσσα. Κάποιους τους ξέρουμε, τους έχουμε φίλους μας και πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας τυχερό όταν συμβαίνει αυτό και άλλους τους γνωρίζουμε μόνο μέσα από τη δουλειά τους.
Με τα έργα τέτοιων ανθρώπων έχουμε περάσει στιγμές όμορφες, δύσκολες, αξέχαστες αλλά στιγμές που θέλουμε να θάψουμε για πάντα βαθειά. Στίχοι και μουσικές που ο καθένας μας βρήκε το δικό του στήριγμα και έδωσε τη δική του ερμηνεία σαν δεκανίκι για να συνεχίσει να περπατάει.

Λόγια που θα ήθελαν να είχα γράψει εγώ για να μπορώ να της τα χαρίζω…

Βαδίζω μαζί σου σε ζωγράφων αυλή
όμως το νιώθω ότι θέλεις να φύγω
κι αν βρίσκομαι μόνος σε μια ξένη γης
συνήθισα να είμαι μόνος

Ποδήλατα οι σκέψεις δίχως φρένα κι αυτές
πηγαίνουμε πάντα άκρη στην άκρη
για να συναντήσουν βραχνούς εραστές
πνοή να τους δώσουν και δάκρυ

...σε μιαν άκρη...

Καράβια μπροστά μου τυφλοί στεναγμοί
βαμμένοι στα γκρι με κοιτάνε
χωρίς να ρωτήσουν πετάνε σχοινί
και πιο μακριά σου με πάνε

Κάτι με σφίγγει θα με λιώσει θαρρώ
όμως μωρό μου πρέπει να φύγω
είν' ο χορός μου μιας πόρνης χορός
μόνο που αξίζει πιο λίγο

...πιο λίγο...
...είν' η αγάπη...


Ένας τέτοιος άνθρωπος έφυγε προχθές Τρίτη από κοντά μας. Έχοντας γράψει τραγούδια που στιγμάτισαν πολλές στιγμές μας, ο Μάνος Ξυδούς άφησε σημαντικό έργο στη σύγχρονη μουσική που ίσως να μην έγινε και τόσο γνωστό.

Καλό ταξίδι

Μια νέα δημοσκόπηση μας προέκυψε τελευταία, σχετικά με την πολιτική και διακυβερνητική ζωή της χώρας μας. Μια δημοσκόπηση που μου θύμισε σε πολύ μεγάλο βαθμό την κατάσταση - όπως την παρουσίαζαν οι τότε δημοσκοπήσεις - που επικρατούσε πριν από τις τελευταίες εκλογές. Το 58,5% των ερωτηθέντων, λέει δηλώνουν "μη ικανοποιημένοι από την απόδοση της κυβέρνησης", ΟΜΩΣ το 49,9% είναι ευχαριστημένοι από τον Παπανδρέου!!
Ρε παιδιά, πριν από τις εκλογές το πιο άχρηστο κόμμα για κυβέρνηση ήταν η ΝΔ, ΟΜΩΣ, ο Κωστάκης ηταν ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός!! Πως μας δουλεύουν έτσι ρε παιδιά?????
Το ψάρι λέει ο σοφός λαός, βρωμάει απ'το κεφάλι και όποιος δεν ακούει το σοφό λαό το τρώει το κεφάλι του. Όπως το έφαγε και μέχρι πρότινος "καταλληλότερος για πρωθυπουργός" ...

ουστ

συμβαίνουν πράγματα στην καθημερινότητά μας που έρχονται να επιβεβαιώσουν τον κανόνα που λέει ότι δεν αξίζει να κάνεις τίποτα. Όσο κι αν πιστεύεις σε έναν στόχο, όσο κι αν οι αρχές σου, σου επιβάλλουν μια πορεία, κάποια μικρά πράγματα έρχονται να επιβεβαιώσουν το γεγονός του ότι αξίζουμε το παραμικρό εκατοστό του πάτου στον οποίο βρισκόμαστε ως λαός. Δεν είναι τυχαίο το ότι υπάρχει αυτή η καφρίλα διάσπαρτη παντού. Ένας φίλος μου είπε μια φορά: "ενίοτε όταν τσατίζεσαι κάνε τουμπεκί. Σε βοηθάει για να δεις πόσο σε περνάνε για χαζό..."
Πολύ καφρίλα ρε παιδιά... πολύ καφρίλα!!