Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Δήμος Θεσσαλονίκης

όλοι έχουμε κάποιες αρχές και κάποια πιστεύω βάση των οποίων πορευόμαστε.
Έρχονται κάποιες στιγμές που πρέπει να παλέψουμε για να πετύχουμε όσα πιστεύουμε και σε αυτήν τη μάχη αρκετές φορές δεν είμαστε μόνοι. Κάποιες μάχες τις δίνεις με ανθρώπους με τους οποίους έχεις κοινά ιδανικά και στόχους. Έρχονται εκείνες οι μαγικές στιγμές που αν είσαι στη σωστή θέση γίνεσαι το μέσο και το όχημα που υλοποιεί στόχους και ιδανικά πολλών ανθρώπων που δεν ξέρουν πως να βοηθήσουν και η μαγεία αυτή σε πλυμμηρίζει μ'ένα παράξενο συναίσθημα ολοκλήρωσης...
Μέσα σ'αυτές τις προσπάθειες ανθρωπισμού συναντάς και κάποια ψυχικά παχύδερμα που από το βόλεμα έχουν ξεχάσει ότι γεννήθηκαν από ανθρώπους και χρωστάνε σε αυτούς. Βολεμένοι πίσω από ένα γραφείο θεωρούν τη μονιμότητα και τη θέση τους κεκτημένο, αδιαφορώντας για οτιδήποτε πέραν της πασιέντζας που παίζουν ολημερίς στον υπολογιστή...
Αγαπητά υποκείμενα στο γραφείο του δημάρχου Θεσσαλονίκης μην ανησυχείτε για το μέλλον σας. Πάντα θα υπάρχει ένας ατσαλάκωτος τον οποίο θα υπηρετείτε και οποίος θα σας ρίχνει μια φτυαριά άχυρο να μην πεθάνετε της πείνας...